Tegenwoordig beschikt VV Spaubeek over een modern sportcomplex dat onderdeel uitmaakt van de Brede Maatschappelijke Voorziening, waarvan onder andere ook een café (Eetcafé Spech), basisschool (KC Eigen Wijs), huisartsenpraktijk (Huisartspraktijk Spaubeek) en fysiotherapiepraktijk (Fysio Terwint) deel uitmaken.

Maar vooraleer we als voetbalvereniging op de huidige locatie neerstreken, is er heel wat water door de Keutelbeek in het Geleenbeekdal gestroomd.

Nadat aanvankelijk werd gevoetbald op een terrein nabij de huidige Burgemeester Eussenlaan, verhuizen de velden naar een locatie langs het zogenaamde Hoogbeeksken, tegenover de voormalige Meens’ Kristalijsfabrieken aan de Soppestraat. Oude wedstrijdformulieren spreken overigens over ‘T.O. IJsfabriek’. Wordt er gesproken over het sportcomplex van onze vereniging, dan heet iedereen het over ’tegenover de ijsfabriek’.

Op een oude elftalfoto, gemaakt op het terrein aan het Hoogbeeksken, herkennen we op de achtergrond het woonhuis gelegen aan de huidige Heggerweg.

Het terrein is gespeend van enige luxe en de voorzieningen die het terrein biedt, dat is voorbehouden aan de gasten. Zij wassen zich na afloop in de piepkleine kleedkamers, pal naast het terrein. De spelers van VV Spaubeek wassen zich na afloop elders, van douches is geen sprake.

Als je de Eigen Weg aan de Soppestraat inloopt tref je na ongeveer 150 meter aan je linkerkant de overblijfselen van de toenmalige kleedlokalen aan. Het kleine gebouw is door de loop der jaren heen niet of nauwelijks veranderd!

Ondertussen probeert de Gemeente Spaubeek de voetbalvereniging weer meer in de dorpskern onder te brengen. Hiervoor heeft de gemeente een terrein op het oog ingeklemd tussen de Raadhuisstraat (de huidige Musschenberg) en de Julianastraat (de huidige Schoolstraat).

De vereniging is groot voorstander van de verplaatsing, want de vereniging heeft te lijden onder het gebrek aan voorzieningen op de huidige locatie ’tegenover de ijsfabriek’.

Met name het jeugdvoetbal dreigt verloren te gaan. Omdat het veld tijdens de wintermaanden onbespeelbaar is en er in Spaubeek geen locatie beschikbaar is waar binnen kan worden getraind, moet de Spaubeekse jeugdvoetballers uitwijken naar de sportzalen van het Geleense Michiel Lyceum, het huidige Graaf Huyn College.

Gebruik maken van de sportzalen kost de vereniging geld. Geld dat ze niet heeft. Dat is namelijk ook de reden waarom het bestuur bijvoorbeeld afziet van het plaatsen van lichtmasten langs het voetbalveld.

En dus wordt in 1965 het plan opgevat VV Spaubeek te verhuizen naar een terrein ingeklemd door de huidige Musschenberg en Schoolstraat. Het aan te leggen voetbalveld wordt gedraineerd en aangesloten op de Hoevervloedgraaf. Deze wordt gedeeltelijk verlegd en overkluisd. De bron van deze beek vindt zijn oorsprong net buiten het huidige voetbalveld en loopt onder de afscheiding tussen onze huidige twee velden.

Maar de aanleg van het voetbalveld is tegen het zere been van dr. ir. Jacques van de Laar. De oud-leraar is vanuit Amstenrade naar Spaubeek verhuisd omdat in de voormalige burgemeesterswoning voldoende ruimte aanwezig is om zijn omvangrijke boekencollectie ‘met hoog wetenschappelijke waarde’ onder te brengen.

Overkluizing van de Hoevervloedgraaf gaat er volgens hem echter voor zorgen dat zijn collectie onherroepelijk waterschade zal oplopen doordat het waterpeil minimaal één meter zal stijgen en zijn kelder onder water zal komen te staan. Ter ondersteuning van zijn beweringen heeft hij enkele deskundigen gevraagd een onafhankelijk oordeel te vellen over de situatie.

Hun conclusie is niet mals: de door de gemeente geplande drainage en overkluizing zal zorgen voor één meter water in de kelder van Van de Laar waardoor de centrale verwarming zal uitvallen en zijn bibliotheek ten prooi zal vallen aan vocht.

Van de Laar laat het er niet bij zitten en stapt met zijn advocaat naar Gedeputeerde Staten om beroep aan te tekenen tegen het besluit.

Maar Van de Laar dreigt ook op andere vlakken: hij heeft testamentair laten vastleggen dat zijn boekencollectie na zijn dood overgaat naar de Leidse Universiteitsbibliotheek, maar dreigt ermee zijn collectie te schenken aan de Rockefeller Foundation.

De strijd die Van de Laar voert tegen de aanleg van het sportcomplex heeft ook een keerzijde. Hij en zijn vrouw vormen steeds meer paria’s in de Spaubeekse gemeenschap en gaan gebukt onder allerlei pesterijen.

Van de Laar gaat met zijn strijdbijl tot en met de Raad van State, maar vangt daar bot. In mei 1969 besluit de Raad van State medewerking te verlenen aan de plannen om het sportcomplex te realiseren, samen met kleedlokalen. Aangrenzend zal ook een kleuterschool verrijzen.

Maar inmiddels zijn de originele plannen verouderd en heeft VV Spaubeek nieuwe wensen op tafel gelegd en kan de gemeente niet ogenblikkelijk met de aanleg beginnen. Ook het feit dat de gemeente geen geld heeft om het sportcomplex aan te leggen zorgt voor vertraging.

Omdat de door het waterschap afgegeven vergunning inmiddels is verlopen, moet een nieuwe vergunningsaanvraag worden gedaan. En daartegen kan Jacques van de Laar weer beroep aantekenen. Gevolg: Van de Laar, gemeente en voetbalvereniging zijn terug bij af.

Ondertussen gaat het van kwaad tot erger op de huidige locatie. VV Spaubeek huurt het voetbalveld aan het Hoogbeeksken van de Schinnense landbouwer W. Eggen en die heeft lichtelijk tabak van het voetbal.

De oorzaak ligt in het feit dat de koeien van Eggen, die in aan aanpalende wei staan, meermaals zijn uitgebroken, schade aan aangrenzende tuinen hebben aangericht en de landbouwer hiervoor moet opdraaien.

De landbouwer wilt de voetbalvereniging voor de kosten laten opdraaien, maar omdat de vereniging geen blaam treft in deze, weigert het bestuur voor de aangerichte schade op te draaien.

Maar het is wel duidelijk dat van een goede samenwerking geen sprake meer is. De voetbalvereniging wilt snel verhuizen naar het sportcomplex tussen de huidige Musschenberg en Schoolstraat, maar wordt de voet dwarsgezeten door een protesterende buurman.

Uiteindelijk komt aan alle getouwtrek een einde en verhuist VV Spaubeek met ingang van het seizoen 72/73 naar het sportcomplex waar heden ten dage nog altijd wordt gevoetbald.

Na een eerste voetbalveld volgt één seizoen later een tweede voetbalveld en krijgt het complex steeds meer vorm. Ook de kleedlokalen zijn inmiddels gerealiseerd en er wordt gebruikt gemaakt van een kleine kantine. Deze is voorzien op de kop van de kleedlokalen.

Al gauw blijkt de kantine te klein en herrijst een nieuwe kantine tegenover de kleedlokalen. In 1981 geeft de Gemeente Beek een bouwvergunning af om de vrijgekomen ruimte te verbouwen waardoor de vereniging plots een (klein) kleedlokaal rijker is!

Naar na enkele seizoenen te hebben gevoetbald blijkt ook die kantine aan de krappe kant. Er worden plannen gemaakt om de kantineruimte zelf te vergroten en ook een bestuurskamer aan het gebouw toe te voegen. Handige vrijwilligers nemen de uitdaging op en beginnen te bouwen!

Tegenover de kantine worden ook één kleedlokaal gebouwd dat wordt gebruikt voor dameskorfbalvereniging De Spaurakkers. Zij maken eveneens gebruik van de Spaubeekse sportvelden en beschikken met de nieuwbouw over een eigen kleedlokaal.

Na het afronden van de werkzaamheden beschikt de vereniging over een kantine waarmee het jaren vooruit kan. Er wordt door de jaren heen heel wat gefeest op het sportcomplex, want ook binnen de lijnen verloopt alles voorspoedig.

Maar er komen (spreekwoordelijke) scheuren in het bastion, want het wil niet meer zo met het veld. Periodes van regen doen het hoofdveld geen goed en de voorbereiding wordt steeds vaker elders afgewerkt. Het hoofd- en trainingsveld werd dan door de gemeente afgesloten wegens werkzaamheden. Vaak in de zomervakantie met uitlopers naar augustus en september.

Het Stammerderbos, het ballpark van The Cheetahs, de (verlaten) voetbalvelden van Sweykhuizer Boys, VV Schimmert – het leek soms meer op een rondreizend circus dan op een voetbalvereniging.

Door de opkomst van kunstgras lijkt een oplossing voorhanden. Toch duurt het nog tot het seizoen 13/14 vooraleer een einde komt aan de problemen met het hoofdveld. Het heeft het bestuur ontzettend veel moeite gekost dit voor elkaar te krijgen, maar het resultaat mag er zijn: VV Spaubeek beschikt over een kunstgrasveld. Een mijlpaal in de clubhistorie!

Na de aanleg van het kunstgrasveld, waarmee de vereniging weer toekomstbestendig is gemaakt, bekruipt iedereen het gevoel dat ook de kantine en kleedlokalen aan vervanging toe zijn. Maar geldt dat niet veel veel méér verenigingen in Spaubeek? En wat te denken van de basisschool?

Het nieuwe kernenbeleid van de Gemeente Beek doet de rest. Een werkgroep gaat in 2013 aan de slag om te kijken of er draagvlak is voor een Brede Maatschappelijke Voorziening (BMV) in Spaubeek. En die is er. Want her en der zitten verenigingen door het dorp verspreid in verouderde locaties. Maar ook de huisartsen- en fysiotherapiepraktijken staan welwillend tegenover het initiatief. Plus: de gemeente heeft een fiks bedrag op de plank liggen om een dergelijke voorziening te realiseren.

Het duurt nog jaren voordat er daadwerkelijk gestart kan worden, te beginnen met de aankoop van de grond, de voormalige locatie van Vixia. 17 oktober 2018 is een historische datum, want op die dag tekent wethouder Hub Hodzelmans de koopovereenkomst, waarmee de grond eigendom wordt van de Gemeente Beek.

In de zomer van 2020 worden de eerste heipalen in de grond geslagen en niet veel later toont het gebouw haar eerste contouren.

Iedereen ziet het gebouw steeds meer tot wasdom komen aan de overkant van ons hoofdveld en tijdens de winterstop van het seizoen 21/22 is het zover: we wisselen van ‘huiskamer’. En het wordt een mooie huiskamer, want het nieuwe gebouw is voorzien van een overdekte tribune, voorzien van een balkon.

De verhuizing naar ‘de overkant’ komt op het juiste moment, want meteen na de verhuizing gaat onze kantine tegen de vlakte.

Het nieuwe complex zorgt voor een nieuw elan binnen de club, want ons eerste elftal lijdt pas na bijna vijf maanden haar eerste nederlaag in Spaubeek!

Het gebouw lijdt nog enige maanden onder enkele kinderziekten, maar eenmaal alles op orde is, geniet iedereen van onze fonkelnieuwe thuishaven. Er worden nog geregeld herinneringen opgehaald uit het verleden en de oude kantine had zeker zijn charmes, maar vooruitgang moet je nooit in de weg staan!

Karakteristieken Sportcomplex ‘VV Spaubeek’:

• 1 Kunstgrasveld
• 1 Natuurveld
• 4 kleedkamers
• 1 Scheidsrechterslokaal
• 1 Lokaal voor verzorger
• Tribune met 200 zitplaatsen

De volgende bronnen zijn geraadpleegd voor de geschiedenis van onze accomodatie(s):

• Offermans, R. (2022) ‘Monografie van Spaubeek’. Houx Digiprint, Sittard.
• Trouw archief, geraadpleegd via www.delpher.nl
• Algemeen Dagblad archief, geraadpleegd via www.delpher.nl
• Limburgs Dagblad archief, geraadpleegd via www.delpher.nl
• De Tijd archief, geraadpleegd via www.delpher.nl
• De Nieuwe Limburger archief, geraadpleegd via www.delpher.nl