V.V.Spaubeek

Toch net teveel gevraagd.......

Vandaag stond wederom een enorme uitdaging op ons te wachten en zouden een aantal vragen beantwoord worden. Kunnen de mannen van de VVS de competitie in 3 C weer spannend maken? Hoe voelen de benen na de zware pot van afgelopen donderdag? Hoe is het gesteld met de blessure van Tjeerd? Wie vervangt de Brommer? Welk tactisch plan heeft Pascal bedacht om Veritas af te stoppen?

In de thuiswedstrijd lieten de mannen van Veritas al zien dat zij de te kloppen ploeg zouden zijn. Nadat Charley zijn medespelers voorzien had van spek en ei werd om 12.45 uur  in elk geval vol goede moed vertrokken richting Neeritter. Via enkele omzwervingen kwam wij dan ook op plaats van bestemming. Na de wedstrijdbespreking, waarbij een basisplaats voor Stan Solberg was weggelegd, volgde de warming-up en exact te 14.30 floot de scheids het beginsignaal.

Davey Kloth, chapeau.

Zomaar een kille donderdagavond en dan een voetbalwedstrijd, en niet zomaar een voetbalwedstrijd, maar een echte kraker tussen een hoofdklasser, Blauw-Geel en de VVS. Terwijl onze selectie op het sportpark arriveerde, waren de mannen van Blauw-Geel er al. Voor de wedstrijd bleek dat Pascal een aantal wijzigingen in zijn basisopstelling moest aanbrengen, zo had Robin andere verplichtingen (voor school), was Joost ziek en waren Mitch en Gilbert niet topfit. Dit bood dus kansen voor Joey, Nick, Thomas en Davey en mag al vooraf stellen dat niemand de technische staf teleurstelde.

In de wedstrijd bespreking werd vooral gesteld dat de jongens moesten genieten, geen onnodige kaarten moesten pakken en mochten laten zien dat de VVS best een potje kan voetballen.

Na controle van de spelerspassen en enige instructie floot de scheids de wedstrijd aan. Zoals verwacht liet Blauw-Geel zien dat men kon voetballen, men speelde de bal snel rond en had een goede passing echter rond het strafschopgebied creëerden zij geen gevaar. De jongens van de VVS stroopten hun mouwen op en gaven tegengas, kortom wij maakten er een echte wedstrijd van. De 1^e goede aanval van Spaubeek leverde meteen een doelpunt op. De snelheid van onze Brommer werd goed benut, onze nr. 9 zette goed voor en Robbie was er als de kippen bij en liet de keeper van Blauw-Geel niet goed uitzien. Daarna probeerde Blauw-Geel nog meer snelheid in het spel te brengen, maar onze verdediging gaf geen krimp. Toch kwam de 1 – 1 op het scorebord. Een goed genomen vrije trap zeilde rechtstreeks in het doel. Blauw-Geel stichtte geen gevaar, maar scoorde toch.

Periode ……….JAAHHAAAAAA !!!!!!!!

Wat moet ik over deze wedstrijd schrijven. De VVS speelde duidelijk tegen teveel tegenstanders. Wij speelden: tegen de wind, tegen Hoensbroek, tegen de periode en last but not least tegen ons zelf. Voor de wedstrijd gaf Robin aan dat hij eindelijk een goede warming-up gedraaid had en dat bewees hij tijdens de wedstrijd.

De trainer was heel tevreden over de 1^e helft, maar de toeschouwers niet. Als ik voor een speler van de VVS een voldoende moet geven, dan moet ik lang zoeken. In de 1^e helft hadden wij duidelijk de stormachtige wind tegen. Het eerste half uur heb ik nauwelijks een geel/zwarte aan  de bal gezien. Het was dat onze tegenstander ook niet goed met de wind overweg kon. Natuurlijk; wij speelden goed in de organisatie, maar het publiek wil ook wat. Chapeau voor al die mensen die de weg hadden gevonden naar ons sportpark.

En toch weer ………”Brommer”time.

Op deze druilige zondagmiddag mochten wij op bezoek bij DVO, een ploeg die het ons, tijdens de thuiswedstrijd, wel heel moeilijk maakte. Wellicht waren zij toen de betere, echter zij vergaten een ding en dat is: kansen benutten.

Tijdens de wedstrijdbespreking bleek dat onze Jeroen voor de 1^e keer dit seizoen aan de aftrap zou verschijnen en dit ging ten kostte van een van onze aanvallers; Brommer. De trainer wilde dat wij meteen druk zouden zetten zodat DVO niet in hun spel kon komen. En dat gebeurde dan ook, vanaf de 1^e minuut joegen onze jongens de tegenstander op en deze grossierde dan ook in foute passes.In de 5^e minuut volgde een nagenoeg perfecte aanval van de VVS, Tjeerd zette de bal perfect voor en Etienne bleef kalm en scoorde beheerst. Daarna werd DVO sterker, echter ook nu wisten zij niet het net te vinden, ondanks dat zij tijdens hoekschoppen steeds weer tot nagenoeg vrije kopkansen kwamen. Het werd een stevige pot voetbal, een heroïsche gevecht. Jeroen, Mitch en Gilbert gingen voorop in de strijd en het hele elftal volgde.

De “Veiligspeelwedstrijd”.

In erbarmelijke weersomstandigheden moest de wedstrijd tegen de VV Sittard gespeeld worden.In de wedstrijd bespreking onderstreepte Pascal nogmaals het belang van deze wedstrijd. Het was bekend dat Sittard uit sterk en Spaubeek thuis “zwak” was. Pascal wilde, nee eiste, dat  er vroeg druk gezet zou worden en dat Sittard niet aan voetballen toe mocht komen.Met de de laatste weken vaste basis werd de wedstrijd gestart.  Hierbij is vermeldingswaardig dat onze Jeroen terug was en op de bank kon plaatsnemen.  En het mag gezegd, de VVS had meteen de wind in de zeilen.

In het eerste half uur werd een geweldige wedstrijd gespeeld, de bal deed het werk en het voetbal leek zo gemakkelijk. Twee heerlijke aanvallen, in  het 1^e half uur, vonden Tjeerd als eindstation en heel koelbloedig rondde hij beide keren af en de 2 – 0 stond op het scorebord. De eerlijkheid gebied te zeggen dat veel spelers bij deze aanvallen betrokken waren.  Binnen het half uur haalde Etienne verwoestend uit en het schot werd door een verdediger van Sittard geraakt en werd daardoor helemaal onbereikbaar voor de keeper  van de tegenpartij. 3 – 0 en wedstrijd gespeeld zou je zeggen. Echter niets is minder waar, door een echte beauty, een pegel met links in de bovenhoek, volledig onbereikbaar voor Robin, kwam de spanning terug in de wedstrijd.

Een jaar in STIJL afsluiten.

Normaliter schrijf ik over bekerwedstrijden geen verslag. Echter daar ik door omstandigheden de afgelopen 2 wedstrijden, welke wel 6 punten opleverden, niet aanwezig was en ik van diverse kanten hoorde dat het wedstrijdverslag gemist werd, ben ik toch maar in de “pen” gekropen.

Voor deze bekerwedstrijd had de technische staf, bestaande uit Pascal, Marco en Mark, de nodige puzzels op te lossen. Zo waren een aantal vaste waarden op vakantie, geblesseerd, werken of kregen rust en moesten een aantal 2^e elftalspelers worden ingepast. En het moet gezegd deze mannen deden het meer dan goed. Tom, Medi en Stan begonnen in de basis en Daan kreeg ook nog de nodige speelminuten. Thomas en Davy keepten ieder een helft. In de voorbespreking werd erop gewezen dat wij het jaar toch wel in stijl wilden afsluiten en dat het een goed 2015 was voor de mannen van het 1^e, is wel duidelijk, in het hele jaar werden slechts 3 wedstrijden verloren, werden wij, misschien wel onverwacht maar zeker niet onverdiend kampioen en staan nu ook op een 2^e plaats in 3b.

Spaubeekse mannuh met KARAKTER.

Zoals iedere zondagmorgen keek ik ff op het Net naar de weerverwachting van die middag. Meteen dacht ik aan een bebaarde Griekse zanger welke tig jaren geleden een wereldhit had met de song:  My friend the wind. Huiskamervraag is dan meteen: Wie was deze zanger en als tip geef ik mee dat hij tevens de leadzanger was van: Aphrodites Child.

Na een opvallend afwijkende wedstrijdbespreking, wat was onze Pascal gespannen, gingen de spelers het veld op.  Spaubeek mistte twee belangrijke pionnen, maar hun ver vangers deden het zondermeer goed. En daarbij had ik  Pascal beloofd om in elk geval een van de geblesseerde spelers wedstrijdfit te krijgen.

VVS toont volwassenheid.

Voor de wedstrijd van deze zondag, uit naar Hebes, moesten wij al dealen met ons 1^e verlies. Onze trainer kon door ziekte niet aanwezig zijn. Pascal beterschap. Marco en Mark moesten de honneurs waarnemen en deden dat met verve. Na de gebruikelijke wedstrijdbespreking, deze keer door Marco, werd vertrokken richting de Baexemerweg. En het moet gezegd worden ook deze club beschikt over een prachtige accommodatie. Onze technische staf had een wijziging in de basisopstelling gemaakt en had besloten dat het enorme loopvermogen van Joey hard nodig zou zijn. Voor de wedstrijd werden nog weddenschappen afgesloten wie er meer zenuwen zou hebben; de spelers of Marco.

De VVS startte voortvarend. Iedereen was meteen bij de les. De trainers hadden de groep goed voorbereid op de tegen stander en na 3 minuten lag de 0 – 1 al tegen het netje. Het doelpunt was van de voet van Etienne, welke attent reageerde op een geweldig schot van Mitch. 

Zomaar ’n competitiewedstrijd!!!!!!!!!

Vandaag stond de wedstrijd tegen  de hekkensluiter op het programma. En terwijl misschien wel iedereen dacht dat dit een makkie zou worden, was ik verre van gerust. En ik kreeg gelijk, SVC is best een goed voetballende ploeg, waarbij  het bekende Kwartje  net niet de goede kant op valt.

Voor de wedstrijd gaf onze trainer aan  om vooral te blijven voetballen en dan zou het een kwestie van tijd zijn en de strijd zou in ons voordeel beslist moeten worden. En het werd een echte wedstrijd.  Charley, met zijn weelderige haardos, zorgde voor de 1 tegen 0 en niets aan de hand zou je zeggen. Wij kregen echter de deksel op ons neus. Niet consequent verdedigen zorgde voor de op 1 na mooiste goal van de wedstrijd. Met een geweldige curve zorgde SVC voor de 1 tegen 1. Daarna werd het nog erger, nog voor de rust strafte SVC wederom een dekkingsfout genadeloos af en de ruststand was 1 tegen 2.

Het duel der Kampioenen.

Vandaag stond de eerste van een aantal “verre” uitwedstrijden op het programma. Wij mochten aantreden tegen die ploeg, welke ook in het geel en zwart speelt, de kampioen van het afgelopen seizoen in 4D tegen de kampioen uit 4C.

Na een korte wedstrijdbespreking werd er vetrokken richting Weert. De wedstrijd begon voor de VVS nagenoeg ideaal. Binnen 3 minuten werd slecht uitverdedigen van de thuisploeg door Tjeerd vakkundig afgestraft en de 0 – 1 stond op het scorebord. In de voorbespreking had onze trainer nog gewaarschuwd voor de ingooien van DESM, welke veel leken op corners of vrije trappen. Bij de eerste beste inworp bleek dat deze waarschuwing tegen dovemans oren gericht was. De verre inworp werd tot doelpunt gepromoveerd en de VVS kon weer opnieuw beginnen. Binnen het kwartier stonden wij weer op voorsprong. Er was sprake van paniek in de verdediging van DESM en een verdediger knalde de bal pardoes in eigen doel.