V.V.Spaubeek

De “Veiligspeelwedstrijd”.

In erbarmelijke weersomstandigheden moest de wedstrijd tegen de VV Sittard gespeeld worden.In de wedstrijd bespreking onderstreepte Pascal nogmaals het belang van deze wedstrijd. Het was bekend dat Sittard uit sterk en Spaubeek thuis “zwak” was. Pascal wilde, nee eiste, dat  er vroeg druk gezet zou worden en dat Sittard niet aan voetballen toe mocht komen.Met de de laatste weken vaste basis werd de wedstrijd gestart.  Hierbij is vermeldingswaardig dat onze Jeroen terug was en op de bank kon plaatsnemen.  En het mag gezegd, de VVS had meteen de wind in de zeilen.

In het eerste half uur werd een geweldige wedstrijd gespeeld, de bal deed het werk en het voetbal leek zo gemakkelijk. Twee heerlijke aanvallen, in  het 1^e half uur, vonden Tjeerd als eindstation en heel koelbloedig rondde hij beide keren af en de 2 – 0 stond op het scorebord. De eerlijkheid gebied te zeggen dat veel spelers bij deze aanvallen betrokken waren.  Binnen het half uur haalde Etienne verwoestend uit en het schot werd door een verdediger van Sittard geraakt en werd daardoor helemaal onbereikbaar voor de keeper  van de tegenpartij. 3 – 0 en wedstrijd gespeeld zou je zeggen. Echter niets is minder waar, door een echte beauty, een pegel met links in de bovenhoek, volledig onbereikbaar voor Robin, kwam de spanning terug in de wedstrijd.

Een jaar in STIJL afsluiten.

Normaliter schrijf ik over bekerwedstrijden geen verslag. Echter daar ik door omstandigheden de afgelopen 2 wedstrijden, welke wel 6 punten opleverden, niet aanwezig was en ik van diverse kanten hoorde dat het wedstrijdverslag gemist werd, ben ik toch maar in de “pen” gekropen.

Voor deze bekerwedstrijd had de technische staf, bestaande uit Pascal, Marco en Mark, de nodige puzzels op te lossen. Zo waren een aantal vaste waarden op vakantie, geblesseerd, werken of kregen rust en moesten een aantal 2^e elftalspelers worden ingepast. En het moet gezegd deze mannen deden het meer dan goed. Tom, Medi en Stan begonnen in de basis en Daan kreeg ook nog de nodige speelminuten. Thomas en Davy keepten ieder een helft. In de voorbespreking werd erop gewezen dat wij het jaar toch wel in stijl wilden afsluiten en dat het een goed 2015 was voor de mannen van het 1^e, is wel duidelijk, in het hele jaar werden slechts 3 wedstrijden verloren, werden wij, misschien wel onverwacht maar zeker niet onverdiend kampioen en staan nu ook op een 2^e plaats in 3b.

Spaubeekse mannuh met KARAKTER.

Zoals iedere zondagmorgen keek ik ff op het Net naar de weerverwachting van die middag. Meteen dacht ik aan een bebaarde Griekse zanger welke tig jaren geleden een wereldhit had met de song:  My friend the wind. Huiskamervraag is dan meteen: Wie was deze zanger en als tip geef ik mee dat hij tevens de leadzanger was van: Aphrodites Child.

Na een opvallend afwijkende wedstrijdbespreking, wat was onze Pascal gespannen, gingen de spelers het veld op.  Spaubeek mistte twee belangrijke pionnen, maar hun ver vangers deden het zondermeer goed. En daarbij had ik  Pascal beloofd om in elk geval een van de geblesseerde spelers wedstrijdfit te krijgen.

VVS toont volwassenheid.

Voor de wedstrijd van deze zondag, uit naar Hebes, moesten wij al dealen met ons 1^e verlies. Onze trainer kon door ziekte niet aanwezig zijn. Pascal beterschap. Marco en Mark moesten de honneurs waarnemen en deden dat met verve. Na de gebruikelijke wedstrijdbespreking, deze keer door Marco, werd vertrokken richting de Baexemerweg. En het moet gezegd worden ook deze club beschikt over een prachtige accommodatie. Onze technische staf had een wijziging in de basisopstelling gemaakt en had besloten dat het enorme loopvermogen van Joey hard nodig zou zijn. Voor de wedstrijd werden nog weddenschappen afgesloten wie er meer zenuwen zou hebben; de spelers of Marco.

De VVS startte voortvarend. Iedereen was meteen bij de les. De trainers hadden de groep goed voorbereid op de tegen stander en na 3 minuten lag de 0 – 1 al tegen het netje. Het doelpunt was van de voet van Etienne, welke attent reageerde op een geweldig schot van Mitch. 

Zomaar ’n competitiewedstrijd!!!!!!!!!

Vandaag stond de wedstrijd tegen  de hekkensluiter op het programma. En terwijl misschien wel iedereen dacht dat dit een makkie zou worden, was ik verre van gerust. En ik kreeg gelijk, SVC is best een goed voetballende ploeg, waarbij  het bekende Kwartje  net niet de goede kant op valt.

Voor de wedstrijd gaf onze trainer aan  om vooral te blijven voetballen en dan zou het een kwestie van tijd zijn en de strijd zou in ons voordeel beslist moeten worden. En het werd een echte wedstrijd.  Charley, met zijn weelderige haardos, zorgde voor de 1 tegen 0 en niets aan de hand zou je zeggen. Wij kregen echter de deksel op ons neus. Niet consequent verdedigen zorgde voor de op 1 na mooiste goal van de wedstrijd. Met een geweldige curve zorgde SVC voor de 1 tegen 1. Daarna werd het nog erger, nog voor de rust strafte SVC wederom een dekkingsfout genadeloos af en de ruststand was 1 tegen 2.

Het duel der Kampioenen.

Vandaag stond de eerste van een aantal “verre” uitwedstrijden op het programma. Wij mochten aantreden tegen die ploeg, welke ook in het geel en zwart speelt, de kampioen van het afgelopen seizoen in 4D tegen de kampioen uit 4C.

Na een korte wedstrijdbespreking werd er vetrokken richting Weert. De wedstrijd begon voor de VVS nagenoeg ideaal. Binnen 3 minuten werd slecht uitverdedigen van de thuisploeg door Tjeerd vakkundig afgestraft en de 0 – 1 stond op het scorebord. In de voorbespreking had onze trainer nog gewaarschuwd voor de ingooien van DESM, welke veel leken op corners of vrije trappen. Bij de eerste beste inworp bleek dat deze waarschuwing tegen dovemans oren gericht was. De verre inworp werd tot doelpunt gepromoveerd en de VVS kon weer opnieuw beginnen. Binnen het kwartier stonden wij weer op voorsprong. Er was sprake van paniek in de verdediging van DESM en een verdediger knalde de bal pardoes in eigen doel. 

Niet zomaar ’n lichtjeswedstrijd.

Wij spelen een avondwedstrijd. En meteen slaat de fantasie met mij op hol. In gedachten zie ik al 22 spelers met een mijnlamp op het voorhoofd over het veld rennen. Langs de lijn staan om de 2 meter jeugdspelers met fakkels, zelfs het arbitrale trio is voorzien van verlichting en in de bal een belletje. Zie je hem niet dan hoor je hem wel.

Als ik dan op ons complex aankom volgt de ontnuchtering, ook al wist ik het wel, er staan gewoon een aantal hoge palen om het veld met daarin flinke lampen. De wedstrijd tegen Geleen-zuid leeft, al is het maar omdat een aanzienlijk deel van de selectie een verleden heeft bij de boys uit Geleen. Voor de wedstrijd van vanavond moet de basis in elk geval op een plek gewijzigd worden, Joost is, na zijn rode kaart, geschorst en heeft daarom maar van de gelegenheid gebruik gemaakt en is op vakantie vertrokken. Joey bleek zijn vervanger.

DERBY-time !!!!!!!!!!!!!!

Na het meer dan verdiende punt tegen Hoensbroek stond vandaag de 1^e echte derby op het programma.Het was alweer een aantal jaren geleden dat wij in competitieverband de strijd konden aangaan met onze directe buren. Jaren geleden werden wij in de krant de “grote” broer genoemd, maar Neerbeek groeide sneller. Bij deze wedstrijden zegt de stand op de ranglijst echter helemaal niets.Vanaf afgelopen dinsdag werd het vizier gericht op de tegenstander van vanmiddag. De technische staf haalde alles uit de kast om onze jongens op scherp te zetten. Er hing bv een shirt van de tegenstander in onze kleedkamer met daarbij op posterformaat motiverende teksten, welke zomaar afkomstig konden zijn uit de koker van: Van Gaal.

Het was in elk geval perfect voetbalweer en om 14.30 uur begon de wedstrijd. En wat werd het een wedstrijd. Ik denk dat geen enkele toeschouwer spijt had van de 3 euro entree. De VVS begon eigenlijk best wel voortvarend aan de strijd en de eerste kansen waren voor de thuisploeg. Toch had ik het gevoel dat enkel e spelers van ons dachten met 95% inzet de strijd in ons voordeel te kunnen beslechten.

De Kracht van VVS

Tijdens de vrijdagtraining werd door de technische staf uitgelegd hoe Hoensbroek bestreden diende te worden. Met de theorie zat het dus wel goed, maar hoe zou een en ander in de praktijk uitpakken.In het kleedlokaal gaf Pascal nog zijn laatste aanwijzingen en Sean memoreerde nog dat de wedstrijd om 14.30 en niet om 16.30 uur zou beginnen.Met de vaste basis werd de wedstrijd gestart en binnen 60 seconden had de thuisploeg op voorsprong moeten staan, maar onze jongster Robin bleek een voortreffelijke sta-in-de-weg. Hij pareerde de goed ingeschoten bal.

Enkele minuten later was Brommer enkel te stoppen middels een overtreding. De toegekende vrij trap werd door Robby op een sublieme manier op het hoofd van Mitch neergelegd en de bal zeilde in het doel van Hoensbroek.Daarna golfde de wedstrijd op een neer. Een snelle counter van de VVS werd door Tjeerd, welke eindelijk de vorm en klasse van verleden seizoen benaderd, tot doelpunt gepromoveerd. De 0 tegen 2 stond op het scorebord en niets aan de hand zou je zeggen.Vlak voor de rust werd het vlagsignaal van Vincent door de scheidsrechter genegeerd en Hoensbroek kwam tot een tegentreffer.

De punten gestolen ? ! ? !.

In de voorbespreking werd door onze trainer gewezen op de kracht van DVO. Het leek echter alsof dit tegen dovemans oren was. Vanaf de 1^e minuut liet DVO zien dat het niet voor niets naar Spaubeek gekomen was. Wij hadden de eerste 35 minuten niets in te brengen. Altijd waren wij een stap te laat en DVO was heer en meester. De 0 tegen 1 was dan ook een logisch gevolg. Vanaf de zijkant werden de nodige aanwijzingen gegeven, maar Pascal kreeg zijn team niet terug op de rails.Na zo’n 35 minuten rechtte de VVS zijn rug en gaven wij enigszins partij aan DVO. Dat leverde echter geen uitgespeelde kansen op. De ruststand bleef dus: 0 – 1.

De scheldpartij van onze trainer, in de rust, moet zeker hoorbaar geweest zijn tot in Genhout. Maar toch raakte hij blijkbaar de juiste snaar. In de 2^e helft stond, hoewel bestaande uit dezelfde spelers, een onherkenbaar Spaubeek op de “grasmat”. Voor iedere centimeter kunstgras werd gevochten en het lukte zowaar om DVO uit hun spel te halen. Met een welhaast artistieke omhaal zorgde Charley voor de 1 tegen 1. Hierbij moet ik, op verzoek, vermelden dat Etienne een belangrijke aandeel had in dit doelpunt. Blijft te vermelden dat dit een heel belangrijke van onze Caelen was.