Als afsluiting een kouwe douche.

Deze maandag stond de laatste competitiewedstrijd op het programma. Met dank aan Ton en Jeroen konden wij toch met een aantal wissels naar Weert rijden. Tevens moesten wij, wederom, een beroep doen op Davey en gelukkig doen wij dat nooit tevergeefs. Weert nam alle doelpunten voor haar rekening en daarmee is alles gezegd. Het was een echte zomeravond-wedstrijd op een maandagmiddag en iedereen kreeg speelminuten.

Bekijken wij de statistieken van de laatste 4 wedstrijden dan hebben wij 1 schamel punt gehaald en dat zijn niet de rooskleurigste vooruitzichten om aan de nacompetitie te beginnen. Deze wedstrijden staan echter op zich en wie weet komen er toch nog niet vermoede krachten vrij.

C E N S U U R

Oh ja; de koude douche was letterlijk bedoeld, in Weert hadden ze geen warm water. Zondag 22 mei spelen wij in Sevenum en op donderdag 26 mei is de return.

Tot dan, Joep

Dieper wegzakken kan niet meer.

Vandaag stond wederom een wedstrijd tegen een van de mogelijke degradanten van onze klasse op het programma. Door blessures en schoolexamens moest de technische staf noodgedwongen weer puzzelen. Daarbij kwam dat een speler gewoonweg te laat kwam opdagen en dus was er sprake van een echte fantasieopstelling.  En wat zakten wij weer onder  de ondergrens, nochtans was het begin veel belovend. Binnen 60 seconden stond de 1 tegen 0 op het scorebord en de Brommer alleen was hier voor verantwoordelijk. Daarna was lijden een last. Het lijkt erop alsof wij elke week slechter beginnen te ballen. Wij speelden vandaag zonder iets, geen zelfvertrouwen, geen inzet en al helemaal geen wil om te winnen. Het was gewoon 3 x niets. Onze aanvoerder ging vandaag nog wel voorop in de strijd,  maar hij alleen kan ook geen wedstrijd winnen. De verdediging liet zijn dat wij echte amateurs zijn. Kinderlijk eenvoudig werd men keer op keer uitgespeeld en dat terwijl de aanvallers van de tegenpartij echt geen wereldtoppers waren.

Doelpunten zat, maar……....

Tijdens de jaarlijkse sponsordag stond de wedstrijd tegen  Vaesrade op het programma. Deze  ploeg was het afgelopen weekend gedegradeerd. Ook voor ons stond eigenlijk niets meer op het spel en beide ploegen konden dus vrijuit voetballen en er een feest van maken.  De onpartijdige bezoeker kwam zeker op zijn kosten, 8 doelpunten en dus……………

Maar wat begon Spaubeek onverschillig aan de wedstrijd, wij speelden als pupillen. Niemand hield zijn positie en iedereen wilde naar voren en scoren. En scoren dat gebeurde, maar wel aan door de verkeerde ploeg.  Na de 1 tegen 0 door Etienne ging eigenlijk niets meer goed. Vaesrade kwam kinderlijk eenvoudig aan 3 treffers en de 1 tegen 3 ruststand was het gevolg.

In de rust probeerde de trainer alles om de dolende ploeg weer enigszins  in gareel te krijgen en ja de jongens beloofden beterschap. Hoe ontnuchterend begon de 2^e helft. Binnen 5 minuten sloeg de bal wederom tegen ons net en de 4 tegen 1 was een feit. In de laatste 40 minuten kwam Vaesrade er niet meer aan te pas. Er was nog maar 1 ploeg die voetbalde (wel 50 minuten te laat). Charley, Brommer en Jorn tekenden voor 3 doelpunten en zorgen voor de gelijke stand. Na onze 4^e treffer was er nog zo’n 15 minuten te spelen, maar de bevrijdende 5^e treffer wilde niet meer vallen.

Laten wij eerlijk zijn, dit zou ook teveel van het goede zijn geweest. Gezien de prestaties van de afgelopen weken krijgt de technische staf een hel off a job om ervoor te zorgen dat wij in de nacompetitie niet als kanonnenvoer zullen dienen. De doelstelling om als 2^e in de competitie te eindigen wordt nu nog een ECHTE uitdaging. Ik hoop dat wij tijdens de laatste thuiswedstrijd de toeschouwers wel waar voor hun geld kunnen bieden.

Tot dan;

Joep

‘t 1^e neemt een baaldag.

Er zijn van die zondagen waar je rond 16.30 uur denkt; had ik maar wat anders gedaan. Afgelopen zondag was zo’n dag, vooral als je als wielerliefhebber dan ook nog hoort de Poels Luik-Bastenaken-Luik wint. Maar ja het zei zo. Iedereen deelde vandaag in de malaise. Het was het allemaal net niet.

Oké er zijn misschien een aantal verzachtende omstandigheden. Het weer werkte niet echt mee, voor de tegenstander stond veel meer op het spel en de trainer gaf enkele vaste krachten rust, maar dan toch. De eenvoudigste passes kwamen niet aan, er werden verkeerde beslissingen genomen en niemand deed dat stapje extra. Het was niet dat Haslou zo goed voetbalde, wel was het een feit dat de mannen uit Elsloo veel meer wilskracht en energie in de wedstrijd staken.

Verder viel mij op dat beide verenigingen wellicht nooit “vrienden” zullen worden, niet dat het een onsportieve wedstrijd was, maar Haslou schroomde niet om stevige duels aan te gaan en daarbij werd meer dan eens de tegenstander geraakt. Nadat Haslou op 1 tegen 0 gekomen was, dacht de ploeg enkel nog maar aan verdedigen. Het leek soms alsof zij 20 verdedigers in het veld hadden staan. Voor onze voorwaartsen was er geen doorkomen aan. Voor de eerste keer zag ik dat de Brommer een schaduw had. Het moet gezegd dat de Haslouse nr. 5 hem 90 minuten lang over het hele veld volgde. Na afloop was er feest in Elsloo, men heeft 3 belangrijke punten binnen gesleept.

Rest nog om felicitaties aan het adres van de verdiende kampioen, Veritas te sturen.

Volgende zondag is sponsordag en een feestje van het 2^e, tot dan.

Joep

’n Freewheel-wedstrijd ?!?!?!

Vandaag kruisten wij voor de 3e keer dit seizoen de degens met Hebes, ’n ploeg die eigenlijk nergens meer om speelde. Alle vooruitzichten waren aanwezig om er een leuke voetbalmiddag van te maken. Het was heerlijk weer. De voorbespreking was kort en bondig, het is wel duidelijk dat Pascal intussen verwacht dat de spelers weten wat zij moeten doen. Roy en Stan in de basis en Tjeerd en Etienne ieder een helft, dat was de afspraak. Vanaf het begin was het duidelijk dat Hebes gewoon kwaliteit te kort kwam om het onze jongens moeilijk te maken. Zelden heb ik gezien dat aanvallers zoveel tijd hadden om hun schot op goal af te vuren. En van deze tijd maakten Stan en Mitch dankbaar gebruik. De 2 tegen 0 ruststand was een eerlijke afspiegeling van de verhoudingen in het veld. Onze verdediging kwam niet een keer in de problemen en Sean heerste als een ware veldheer.

Bron: Rene Solberg

In de 2^e helft was het  bijna het gebruikelijke beeld, de VVS hoefde niet meer en Hebes kon niet beter. Natuurlijk de 22 acteurs deden hun best om er nog iets van te maken, maar het was eigenlijk over en sluiten. Een koelbloedige Etienne nam nog snel de 3 tegen 0 voor zijn rekening en gaf daarmee aan dat het nog lang geen gelopen zaak was wie er topscorer van de VVS zou worden. Tussen Tjeerd, Etienne en de Brommer kan dit best nog een leuke strijd  worden.

Nu nemen wij bewust een weekje rust en  daarna weer de boel op scherp zetten om toch minimaal de 2^e plek veilig te stellen. Er wachten nog 4 wedstrijden voordat de nacompetitie begint. Het is in elk geval een laaaaang seizoen

Oh ja, het deed ons allen in elk geval goed dat Nick weer, weliswaar in een rolstoel, aanwezig was.  Over 6 weken wil hij alweer, voorzichtig, de training hervatten.  Kump good, Nick.

{gallery}https://www.flickr.com/photos/vvspaubeek/sets/72157666892909182/{/gallery}

De een moet en de ander niet.

Wie zich nog de thuiswedstrijd tegen de mannen uit Roermond weet te herinneren, weet dat het toen alles behalve een makkie was. Wij moesten toen tot het uiterste gaan en wonnen op de valreep met 4 tegen 3.

Nu hebben wij echter een volledig andere situatie. Kampioen worden is een utopie, maar wij hebben wel een periode. SVC daarentegen moet nog vol aan de bak om degradatie te ontlopen en laten wij eerlijk zijn; daar zijn/waren die mannen ook veel te goed voor.

De grootste vraag voor deze wedstrijd was; hoe hebben de mannen van Spaubeek de bekeruitschakeling verwerkt? Een deel van de selectie vertrok al vroeg naar Posterholt, om daar voor het 2^e te supporteren. Die mannen speelden een van hun laatste 4 finales, dus de wedstrijdvoorbespreking vond plaats in Roermond. Deze was kort en bondig.

Een historische match ……. Of niet.

Op deze dag zijn zonder meer een aantal (meest gestolen) one-liners van toepassing. Voorbeelden zijn: Voetballen doe je niet alleen met je voeten, maar ook met je koppie. Eerst denken, dan praten. Teveel spanning werkt averechts (teveel drank ook). Sport is emotie, maar blijf correct. De ploeg die het beste met de omstandigheden kan omgaan wint. Onderschat nooit het thuisvoordeel.

De dag begon nochtans op een wel haast onvergetelijke wijze. De parkeerplaats bij het sportcomplex stroomde vol en het was een machtig gezicht om rond 13.15 uur 3 grote touringcars de parkeerplaats te zien oprijden. Dat ons dorpje toch zo’n grote supportersschare kan mobiliseren. Geweldig. Nadat iedereen een plaats gevonden had, werd vertrokken naar Schijndel. In onze bus heerste een ontspannen sfeer en werd het bier al gretig gedronken, uitzondering de selectie. Het viel op dat de groep, hoe dichter wij Schijndel naderden, steeds stiller werd. De spanning stond bij sommige spelers op de gezichten.

Een op 2 gedachten-hink wedstrijd.

Zoals ik in mijn vorig verslag al aanhaalde kwam vandaag DESM op bezoek, een ploeg welke momenteel in een flow zit en wedstrijd na wedstrijd winnend afsluit. Wat stellen wij hier tegenover? Allereerst valt op dat onze trainer er weer niet bij is. Bij de uitwedstrijd was hij ziek en nu ging hij kijken naar onze tegenstander van komende zaterdag. Maar genoeg van dit alles. Op vrijdag was nog ff de vraag of wij wel 11 man op het veld konden brengen. Een aantal geschorsten en geblesseerden, 2 volop in de strijd voor het kampioenschap en dus weer puzzelen geblazen. Maar onze technische staf puzzelt graag. Vandaag moest Mark, vanaf de zijlijn, leiding geven aan onze boy’s. Een andere vraag was; gaan onze mannen vol voor de winst of spelen wij ietwat behoudend en kijken wij al met een schuin oog naar de bekerkraker van paaszaterdag? Ik vind in elk geval dat wij voluit voor de winst moeten gaan en daar kunnen wij na 16.15 uur verder over schrijven.

Een TOP-affiche!!!

Zoals op de site van onze tegenstander te lezen stond was er vanmiddag sprake van een echte topper, de nr. 2 op bezoek bij de nr. 3. Toch was het van te voren echt koffiedik-kijken. De belangen waren groot, maar de uitgangsposities verschillend. Spaubeek had al een prijs en Geleen-zuid wil er graag een. De grote vraag was eigenlijk hoe onze jongens, met het Geleen-zuid verleden, deze keer met de spanning om zouden gaan. In de thuiswedstrijd waren deze knapen duidelijk overgeconcentreerd en dat had een averechts resultaat. De afgelopen week bleek in elk geval dat onze spitsen in vorm zijn, Tjeerd op de weg terug is en Sean tegen een schorsing was aangelopen.

Om 13.00 uur was het verzamelen, wedstrijdbespreking en op naar de “wereldsjtad”. Laat ik maar meteen zeggen: het was niet de wedstrijd waar ik op gehoopt had. Natuurlijk er was, inzet, beleving, strijd en emotie, maar soms miste ik enig voetbalintellect. Wanneer sommige spelers zich niet aan de afspraken houden, anderen niet scherp genoeg en weer anderen over ijverig zijn, dan ………………

De mid-vasten wedstrijd.

Terwijl elders in de gemeente Beek de , uitgestelde, carnavalsstoet door de straten trok, konden onze mannen zich opmaken voor de 2^e confrontatie tegen de oranje-zwarten.  Tijdens de thuiswedstrijd hadden wij aan een goede 2^e helft niet genoeg om de volledige buit in eigen huis te houden. De situatie voor ons is nu echter anders. Door de nederlaag van vorige week is het een nagenoeg onmogelijke zaak geworden om nog mee te strijden voor het kampioenschap.  De vraag is wat gaat er gebeuren; Nu al voorbereiden op de nacompetitie? Vol voor de beker gaan? Of toch nog proberen om Veritas nerveus te krijgen? In de voorbespreking bleek dat Thomas, tegen zijn oude club, het doel zou verdedigen. Ook waren er basisplaatsen voor Joey en Nick. Verder gaf Pascal aan dat hij er in elk geval alles aan wilde doen om minimaal de 2^e plek vast te houden. Tel daarbij op dat niemand gemotiveerd hoeft te worden voor een wedstrijd tegen de buren en je hebt alle ingrediënten voor een mooie pot voetbal. Rest enkel nog de vraag wat de mannuh op het veld ervan willen maken.