Vandaag was het dan zover. De slag om de gemeente Beek stond op het programma. Gezien de stand op de ranglijst zou de VVS bij de bookmakers wel licht favoriet zijn. Echter vergeet niet; voor een derby gelden aparte wetten. Dan komen vaak onvermoede krachten vrij en niemand wil verliezen van z’n buurman. Dus ook vandaag wordt van iedereen 100% inzet gevraagd. Gelukkig is de griepepidemie over en kan Martin over nagenoeg alle spelers beschikken. Vraag blijft wel of de oor wassing van afgelopen zondag en het carnavalsbal van afgelopen vrijdag niet te veel in de benen/tussen de oren zit. Om 16.15 uur weten wij meer. Het 2^e gaf in elk geval een goed voorbeeld door op zaterdagavond de punten mee te nemen, naar ik begreep mede met dank aan prins Bassie. Tijdens de wedstrijdbespreking waren de kleuren; roed, geel en greun nadrukkelijk aanwezig. Wanneer de wind goed staat, zal de wedstrijd in elk geval onder carnavaleske muziek, vanaf de berg, gespeeld worden.

Wat moet er over de wedstrijd aan zich gezegd worden, een ploeg kon niet en de andere ploeg paste zich hier probleemloos aan aan. Er was geen sprake van derbysfeer en het vertoonde spel was niet om over naar huis te schrijven. De 1^e helft lukte nagenoeg niets. In het 2^e bedrijf kwam Ravi tussen de lijnen en werd de VVS gevaarlijker. Een eerste schot van onze Brommer spatte uiteen op de lat. Later in de wedstrijd had Brommer meer succes en een gesmeerd lopende aanval, waarbij in elk geval Ravi en Tjeerd betrokken waren, werd door Brommer doeltreffend afgerond. Wie dacht dat de tegenstand van Neerbeek gebroken was, kwam bedrogen uit. De oranjehemden zetten alles op alles om de gelijkmaker te forceren. Echter een messcherpe counter werd door Cas koelbloedig afgerond.

Samenvattend: een draak van een wedstrijd, 3 punten bijschrijven en carnaval gaan vieren. Belangrijk: Cas zijn 1^e doelpunt in een officiële wedstrijd voor Spaubeek 1. Vermeldingswaardig: het constant presteren van Charlie en de doodsschop voor Ravi.

Alaaf en tot over 2 weken;

Joep.

Vandaag stond de wedstrijd tegen de sterkste ploeg van deze competitie op het programma. In de uitwedstrijd waren wij zeker niet kansloos, maar vandaag was weer een andere pot. De vooruitzichten voor deze wedstrijd waren niet te rooskleurig. Martin moest dealen met; geschorste spelers, geblesseerde spelers, zieke spelers en spelers welke om een andere reden er niet bij konden zijn. Op het laatste moment viel ook nog Joey uit en moesten wij, niet tevergeefs, een beroep doen op spelers van ons 2 elftal, nadeel: deze mannen hadden al 90 minuten in de benen. Good old Albert, wereldreiziger Medi en Bassie, welke net voor zijn 1^e Jup werd weggehaald, namen dus plaats op de bank. Cas kreeg zijn 1^e basisplaats en Martin deed uit de doeken hoe hij de Boy’s wilde bestrijden. In voetbal gebeuren de gekste dingen, maar dat zou vanmiddag niet gebeuren. Vanaf het 1^e fluitsignaal waren onze gasten heer en meester. Individuele kwaliteit en klasse droop er vanaf. Het was dat Robin in werkelijk grootse vorm verkeerde en een aantal magistrale reddingen in petto had.

Ruststand 0 – 3, eindstand 0-6. Natuurlijk kregen ook wij een aantal kansjes, echter vandaag waren wij niet koelbloedig genoeg en ontbeerden wij elk greintje geluk. Het is maar zeer de vraag of een ander team de Boy’s van het kampioenschap kan afhouden.

Positief is in elk geval dat wij strijd hebben geleverd en nooit opgaven. Jammer is het dat sommige van de “sterren” van de tegenstander het nodig vinden om onze jongens te kleineren. Kampioenen in spe hebben zoiets niet nodig.

Ik hoop dat volgende week een aantal spelers weer kunnen aansluiten bij de selectie, want dan wacht de moeilijke uitwedstrijd naar onze buren uit Neerbeek.

Grtz. Joep.

Laat ik beginnen met mij te verontschuldigen, omdat er geen verslag van de wedstrijd van vorige week, jaja die tegen Geleen-zuid, is verschenen. Meteen na die match sloeg de griep keihard toe. In een korte terugblik wil ik wel stellen dat op grond van de 1^e helft de punten terecht in Geleen bleven. In de 1^e helft gaf niet iedere Spaubekenaar 105% en dan komen wij net tekort. In de 2^e helft stroopten wij de mouwen op en maakten er een echte wedstrijd van.

En nu naar de wedstrijd van vandaag. Het griepvirus had ook de selectie geraakt en wel dusdanig dat de bank nagenoeg enkel door jeugdspelers werd bemenst. In de heen wedstrijd hadden wij de kaas van ons brood laten eten en onnodig hadden wij de punten bij de thuisploeg gelaten. Dit moest en zou vandaag anders, want geen 3 punten en de wedstrijd tegen Centrum Boy’s in het verschiet betekent …………….voetbal.

Wie voor een goede pot voetbal naar Spaubeek kwam, is teleurgesteld naar huis gegaan. Vanaf de 1^e minuut was strijd en passie gevraagd en bovenal KARAKTER en dat hadden onze mannen in het geel en zwart. Natuurlijk Hebes heeft Lars Schooneville, maar wij hebben Joey Ophelders en wanneer het risico van een uitsluiting te groot wordt neemt Charley Caelen deze taak probleemloos over. Iedere, maar dan ook iedere speler van Spaubeek ging tot aan het gaatje. De ruststand was dubbel blank en eigenlijk waren wij daar tevreden mee. In de pauze werd toch duidelijk dat wij de 3 punten in eigen huis wilden houden. De mouwen werden nog verder opgestroopt en waarlijk onvermoede krachten kwamen vrij. Een subliem voetballende Sean liet andermaal zien tot de betere voetballers in de 3^e klasse te horen. Een perfecte aanval, waarbij meerdere spelers een aandeel hadden werd door onze Brommer koelbloedig verzilverd. Daarna was het vrouwen en kinderen eerst en de overwinning werd over de streep getrokken. Complimenten zijn op z’n plaats voor het hele team, men was leeg. Sommigen hadden zelfs problemen om het 1^e fles Jup naar de mond te brengen. Apart wil ik wel Jorn en Mitch noemen, welke met echt wel pijnlijke blessures de wedstrijd uitspeelden, terwijl Thijs heel veel sterretjes zag en derhalve gewisseld moest worden.

Voor zo’n wedstrijd trotseer ik graag de “muziek” in de kleedkamer. (het mag wel iets zachter)

Vandaag de laatste wedstrijd van de 1^e competitiehelft. Wij spelen tegen, een voor ons, nieuwe tegenstander en wij zijn gewaarschuwd. Vorige week werden onze buren uit Neerbeek met een geweldig pas slaag naar huis gestuurd. Ook wij kregen na onze laatste wedstrijd huiswerk mee en ik ben benieuwd of een ieder dat ook “gemaakt” heeft.

Gelukkig is nagenoeg iedereen wedstrijdfit, dit geldt jammer genoeg niet voor Joost, die met een ernstige knieblessure voor de rest van dit seizoen uitgeschakeld lijkt. Jopie kop op en een voorspoedig herstel.

Hoewel het afgezaagd klinkt er vandaag alweer sprake van een 6-punten match. Kunnen wij voorzichtig omhoog kijken of komen wij terecht in de degradatiestrijd? Om 16.00 uur weten wij meer.

Nu, na afloop van de wedstrijd kan ik enkel zeggen dat ik trots ben op het feit dat ik een klein onderdeel mag vormen van dit collectief. Want het collectief zorgde deze middag voor de 3 punten. En ja de tegenstander was waarschijnlijk niet helemaal tevreden over de leiding, maar de punten bleven terecht in Spaubeek. Het is ondoenlijk om iemand te noemen, die boven de rest uitstak. Natuurlijk de 2 doelpunten van Sean waren van eminent belang, (een sublieme vrije trap en koelbloedige pingel) maar niemand maar dan ook werkelijk niemand van de VVS verzaakte deze middag. Martin had zijn poppetjes perfect neergezet en zijn tegenover bleef het antwoord hierop schuldig. Wij kunnen in elk geval met een goed gevoel aan de winterstop beginnen. Om toch een aantal namen te noemen van mensen die de bijna perfecte match speelden, hier komen ze: Robin, Sean, Mitch, Jorn,  Charley, Gilbert, Joey, Ravi, Etienne, Brommer, Tjeerd en vooral niet te vergeten; Daan, Jim, Thijs en Davey.

Oh ja; gezien de uitslag van vanmiddag komt de winterstop te vroeg. De kritiek op de NS snap ik niet, wij zitten in elk geval weer op het juiste spoor.

Rest mij enkel nog om al onze supporters fijne feestdagen en een gooie roetch toe te wensen en wij hopen jullie allemaal weer te zien op 29 januari 2017 uit bij Geleen-zuid.

Tot dan;

Joep.

90 min. = 2 x 3 kwartier

Vandaag stond weer een wedstrijd tegen een Weertse tegenstander op het programma. Afgelopen seizoen liepen wij hier nog letterlijk tegen een koude douche aan. Gelet op de uitslagen tot nu toe ligt de gemeente Weert ons beter dan de gemeente Sittard-Geleen, maar successen uit het verleden bieden geen garantie voor het heden. Het was nog maar de vraag of het goed voetbalweer was, koud en met een laagstaande zon. Gisterenavond was er een succesvolle griezeltocht bij de VVS en het was maar de vraag of wij onze tegenstander ook “bang” konden krijgen. Gezien de stand op de ranglijst zouden wij wel alles moeten geven. Gelukkig was onze selectie nagenoeg compleet, enkel Joost was niet inzetbaar.

En het moet gezegd, wij speelden een puike 1^e helft. Wij bleven goed in de organisatie en een eerste counter, na 6 minuten, leverde meteen een treffer op. Good old Charley was er als de kippen bij om de bal tegen het net te schieten. Daarna wilde MMC wel aanvallen, echter dit leverde geen kansen op en wij hadden de wedstrijd eigenlijk onder controle.

Echt gras of toch maar niet ?!?!

Na een sterke door-de-weekse oefenwedstrijd tegen onze buren uit Beek, waarbij Joost een op het oog ernstige blessure opliep, moesten wij ons richten op de wedstrijd tegen Baexem. Een wedstrijd waarbij wij de nodige personele problemen hadden. Zo waren, Joost, Tjeerd, Jorn en Thijs niet inzetbaar en kregen een aantal andere mannen dus hun kans. De wedstrijd werd gespeeld op echt gras en dat was te merken. Onze mannen hadden toch wel ff nodig om hieraan te wennen. Binnen 15 minuten keken wij al tegen een 2 tegen 0 achterstand aan. Bij de beide doelpunten ging onze defensie niet geheel vrijuit. Op de bank keek men elkaar eens aan en men zag de mensen denken: “wordt het zo’n wedstrijd”. Echter na 22 minuten stond een 2 tegen 2 tussenstand op het scorebord. Gilbert deponeerde een vrije trap perfect op het hoofd van de over het hoofd geziene Mitch en het was 1 tegen 2. Even later werd er hands gemaakt binnen de beruchte lijnen en Sean liet zich dit buitenkansje niet ontnemen en tekende voor de 2 tegen 2. Het publiek ging er eens goed voor staan en men verwachte een waar doelpuntenfestijn. Goed en verzorgd voetbal bleek echter op de grasmat in Baexem niet mogelijk. De thuisploeg speelde echt kick and rushvoetbal, terwijl de geheel in zwart geklede geel/zwarten meer voetbal in de ploeg hadden, maar zich duidelijk beter thuis voelden op een plastiek “biljardlaken”. Het was even schrikken toen de scheids zich blesseerde, maar hij kon de wedstrijd vervolgen. 2 – 2 was de ruststand. Martin veranderde niets in de rust en wees erop dat onze spitsen toch nog wel kansen zouden krijgen. Na een uurtje spelen, werd een goed uitgespeelde counter door onze Brommer vakkundig tot doelpunt gepromoveerd. Daarna was het pompen of verzuipen. RKVB gooide alles in de strijd en wij kwamen nauwelijks onder de druk uit. Vandaag bleek echter dat de VVS over echte strijders beschikt. Allen, niemand uitgezonderd, stroopten de mouwen op en voor iedere centimeter grasveld werd gestreden. Was onze Robin al een keer gepasseerd, dan was daar onze onverschrokken Gilbert die de bal van de doellijn afhaalde. Al met al kunnen wij spreken over zwaarbevochten maar wel verdiende 3 punten. Ook zijn er complimenten voor Mark, welke als een ervaren verslaggever Tjeerd op de hoogte hield van alles wat er deze middag op het voetbalveld gebeurde.

Volgende week weer naar Weert en wij beginnen dan blijkbaar een kwartier eerder, tot dan

Joep.

De Sint is in ’t land.

Deze zondagmiddag stond de wedstrijd tegen de enige Brabantse tegenstander op het programma. Onder niet bepaald uitnodigende weersomstandigheden werd deze wedstrijd tegen het “andere Oranje” gespeeld. Wat moet ik verder over deze wedstrijd zeggen. De gehele 1^e helft moesten wij ons beperken tot tegenhouden. De een naar de andere aanval golfde op het doel van Robin. Budel speelde in een heel hoog tempo en daar hadden wij de nodige moeite mee. Toch gingen wij met een 1 tegen 0 voorsprong rusten. Een door Brommer en Tjeerd perfect uitgevoerde counter kwam voor de voeten van de alert reagerende Mitch en doelpunt. In de rust moest er toch iets gebeuren om de aanvalsdrift van onze gasten in te dammen. Martin bracht Etienne, maar er veranderde in eerste instantie niet veel in het spelbeeld.

Over de 1 tegen 1 zou nog enige discussie kunnen ontstaan, was er iets onreglementair gebeurd tegen Robin? De scheids sprak gewoon van een mannelijk duel, terwijl Robin toch enige verzorging behoefde. Bij de 1 tegen 2 was sprake van een cadeautje, van onze achterhoede, dat vakkundig door een aanvaller van Budel werd uitgepakt. Daarna kwamen de mannen van Spaubeek beter in de wedstrijd en voetbalden wij beter mee. Schoten in de richting van het vijandelijk doel misten echter de nodige precisie, vielen in de handen van de keeper of men bleef niet rustig genoeg.

Wanneer wij hard blijven werken en als echt team optreden dan komen de punten vanzelf. Het is vaak net niet. Waar het dubbeltje vorig seizoen vaak de goede kant opviel, rolt het nu net verkeerd. Deze week goed trainen, dan op zondag rust en de dinsdag daarop een oefenpot tegen Caesar. De volgende competitiewedstrijd is dan uit tegen Baexem.

Tot dan.

Joep

Het venijn in de staart.

Na de gebruikelijke wedstrijdbespreking, waar deze keer Martin, naar mijn mening, de juiste snaar wist te raken, werd voor de 2^e keer dit seizoen naar de gemeente Weert vertrokken. Daar de thuisclub ook in het geel en zwart speelt, moesten wij in het zwart aantreden. De scheidsrechter had nog een opmerking over onze gele sokken, maar wij mochten uiteindelijk toch de wedstrijd beginnen. Vanaf het 1^e moment stonden de mannen van VVS er en binnen de minuut hadden wij de score kunnen openen. De thuisclub wilde ook wel fanatiek aanvallen echter hun eindpas was nooit goed en DESM stichtte dan ook weinig of geen gevaar. Na een goed uitgevoerde aanval kwam een afgeslagen bal voor de voeten van Daan W. en deze pegelde de bal keihard tegen het net. 

ALFA ligt zwaar op de maag.

Nadat ik gisterenavond betrekkelijk eenvoudig een ALFA soldaat had gemaakt, was het de vraag of dit 2 keer achter elkaar kon lukken. In elk geval waren wij gewaarschuwd voor de kracht van de mannen van de fusieclub. In de voorbereiding hadden wij al een wedstrijd tegen hen gebald en waren wij eigenlijk kansloos. In de competitie is al sprake van een duidelijke tweedeling tussen de top 5 en de rest. Willen wij niet in de verdrukking komen dan zijn punten broodnodig. De weergoden waren ons in elk geval gunstig gezind en onder nagenoeg ideale omstandigheden kon de wedstrijd aangefloten worden. Laat mij maar meteen aangeven dat de ploeg, die het meeste recht had op de 3 punten, deze ook gekregen heeft. Alfasport kwam het beste uit de startblokken en zette ons vroeg vast. Volledig tegen de verhoudingen in kwamen wij op 1 tegen 0. Een vrije trap van Gilbert werd perfect op het hoofd van Tjeerd gelegd en de keeper van de gasten was kansloos. Binnen 90 seconden was het echter alweer 1 tegen 1. Een, voor mij, onoverzichtelijke situatie, de bal niet uit de 5 meter en plots lag hij tegen het netje. In het verdere verloop van de 1e helft konden wij Alfasport redelijk partij bieden en in de 2^e helft kon de wedstrijd alle kanten uit. Ondanks alle goede voornemens kwamen wij niet meer aan voetballen toe. Te vaak werd de lange bal gekozen en meestal was deze een prooi voor de tegenstander. Regelmatig werden de voorwaartsen van Alfasport afgevlagd wegens buitenspel, doch een keer negeerde de scheids het signaal van Vince en de 1 tegen 2 was een feit. Het werd nog erger toen ook de 1 tegen 3 tegen het netje plofte. Een bekeken vrije trap van Sean betekende de 2 tegen 3 en weer hoop in de geel/zwarte harten. Tegen het einde van de wedstrijd zorgde Sean nog voor een strafschop, een rode kaart was zijn loon. De, overigens uitstekende spits van de gasten, kogelde de vrije kans echter hoog over het doel. Een mannelijke wedstrijd, beide ploegen eindigden met 10, kreeg zo voor de thuisclub een onbevredigd einde. Het is nu uithuilen, mouwen opstropen en opnieuw beginnen. De steun van onze supporters is in deze tijd onontbeerlijk.

Tot volgende week;

Joep

3x Zitterd is ……………0 punten.

Voordat ik aan het wedstrijdverslag begin, wil ik eerst een update geven van 2 selectiespelers welke langdurig geblesseerd zijn, te weten: Etienne Hellebrekers en Nick Hermse. Zoals wellicht velen weten brak Nick een been bij de wedstrijd tegen SVC2000 in Roermond. Het doet mij veel plezier te kunnen melden dat Nick op de weg terug is. Hij traint alweer voluit mee en heeft al de nodige minuten in ons 2^e gepakt en eerlijk is eerlijk hij heeft het voetballen niet verleerd. Etienne daaraan tegen moeten wij een hart onder de riem steken. Na een hardnekkige hamstringblessure volgde een operatie aan een van zijn voeten. Voortbewegen gaat nu uiterst moeizaam, maar Etienne ik ben ervan overtuigd dat jij sterk terug gaat komen en dat jij nog dit seizoen minuten gaat maken in ons 1^e team.

Aan de voorbereiding op deze wedstrijd kon het niet liggen, Op vrijdagavond werd plan A besproken en op zondagmiddag plan B. Het gaat mij als leek te ver om uit te leggen wat beide plannen inhielden, maar de theorie klonk goed en het was aan onze mannen om dit in praktijk te brengen. Blessures van Charley en Ravi noopten tot aanpassingen en zo kreeg Jim Hermse, ja het broertje van, zijn 1^e basisplaats. Onder bijna zomerse omstandigheden kon de wedstrijd beginnen. Meteen had DVO de druk op de ketel. Met lange ballen trachtten zij hun voorwaartsen in stelling te brengen. Toch leek de VVS alles onder controle te hebben. Echter een keer niet consequent uitverdedigen leidde tot de 1 tegen 0 ruststand. In de 2e helft was duidelijk sprake van een meer gelijk-opgaande wedstrijd. Onze mannen gaven duidelijk tegengas en Mitch poeierde de 1 tegen 1 tegen het netje. Een verdiend punt in de pocket zou men denken, echter weer een minder moment in onze verdedigen en de werkelijke subliem keepende Robin was een 2^e keer geklopt.

De organisatie stond wederom goed, nu nog zorgen dat wij niets meer weggeven en 90 minuten lang geconcentreerd blijven. Ik ben ervan overtuigd dat er nog genoeg wedstrijden volgen, waarbij het “dubbeltje” wel de goede kant uitvalt.

Nu een weekje rust en dan wacht Alfa-sport. Tot dan.