V.V.Spaubeek

Gezocht: scoorder

Vandaag stond de wedstrijd tegen de promovendus vv Born op het programma. Vanuit het grijze verleden weet ik nog dat dit een zeer taaie tegenstander is met een echter “Prince” tussen de palen. Tevens betekende een aantal jaren geleden deze wedstrijd het einde van de voetbalcarrière van onze Guyon. Het leek trouwens alsof de tijd een aantal jaren had stilgestaan, daar in Born. Alles was nog als een aantal jaren geleden. Het veld, de kleedlokalen, het hele complex.

Waarschijnlijk heeft iedereen nog de wedstrijd van vorig seizoen in Langenberg op zijn netvlies staan. Toen vlogen niet alleen bladeren en takken om onze oren, maar zelfs ook een dug-out. Vandaag was het al niet veel beter, hoewel het waaide niet en het regende alleen.

Voor de wedstrijd was alles duidelijk. Met Jorn in de basis wilden wij meteen goed beginnen en dat lukte ook. Totdat er, volgens velen vanuit buitenspelpositie, door de gasten de 1^e treffer werd gescoord. Onze mannen op en naast het veld gingen zich vanaf dat moment steeds meer storen aan het fluiten van de scheidrechter. En ja; misschien had de man niet zijn beste dag, maar wij moeten meer met ons zelf bezig zijn dan met de man in het zwart. In het verder verloop van de 1^e helft kregen wij ook een aantal kansen, maar het manco van vorig seizoen, scoren, openbaarde zich nu ook weer. Wanner je zelf niet scoort gebeurd het vaak aan de overkant en dat was ook nu het geval. Met een 2 tegen 0 ruststand, in het voordeel van Langenberg, werden de kleedkamers opgezocht en kon men zich een beetje opwarmen. Hoewel opwarmen, al jaren werkt op zondag de verwarming niet in het kleedlokaal van de VVS.

Weer niet

Het is de afgelopen jaren 'verrektes' weinig gelukt om van DVO punten af te snoepen. In de voorbespreking noemde Roger deze ploeg zelfs onze “angstgegner.” Nu denk ik dat dit wel meevalt, want onze mannen zijn eigenlijk voor niemand bang.

Een nieuw seizoen

Ik heb begrepen dat er toch mensen zijn die mijn “verslag” lezen en derhalve heb ik besloten om wederom de pen ter hand te nemen. Binnen de selectie is t.o.v. vorig seizoen nagenoeg niets veranderd.

Bij de competitiesamenstelling had de KNVB een gelukkige hand, de afsluitende, finalewedstrijd van de nacompetitie was meteen de start van het seizoen 2019-2020. Zoals jullie weten werd deze finale in ons voordeel  beslist, maar dat is natuurlijk geen garantie voor deze pot.  Met een smalle selectie voor 1 en 2 moeten wij het dit seizoen klaren en de doelstelling is dan ook handhaven, zodat wij hopelijk op een gedeeltelijk nieuw complex ook in de 3^e klasse kunnen voetballen.

...................

Deze keer had ik meer bedenktijd nodig.

De korte winterstop is voorbij en de laatste drie wedstrijden werden gewonnen en dat zou toch het nodige vertrouwen moeten geven. Nadat op vrijdagavond de nodige tactische varianten de revue waren gepasseerd , moest het op zondag dan maar gebeuren. 

En niets gestolen

Voor de wedstrijd was het weer het bekende verhaal, vijf blessures en een schorsing. Dat betekende dat Roger en Ray weer mochten puzzelen. Nu werd een 5 – 3 – 2 opstelling uit de hoge hoed getoverd. De grootste verrassing voor mij was in elk geval dat Gilbert een van de twee spitsen was en hij deed het zeker niet onverdienstelijk.

Weer niet

Op deze gure, regenachtige middag stond de wedstrijd tegen Brevendia op het programma. Het klinkt afgezaagd, maar: alweer een finale. Zoals gebruikelijk wees Roger de mannen op de sterke en minder sterke punten van de tegenstander en kon, na een flinke portie lawaai (sommigen noemen het muziek) de warming-up gestart worden.

Kansen-loos

Vandaag staat een wedstrijd op het programma tegen de ongenaakbare koploper uit onze klasse, de rkvv Lindenheuvel. Nog geen punt hebben de mannen uit de volksbuurt van Geleen dit seizoen gemorst. Met een goede bekende in het doel;  “onze” Robin vliegt men met rasse schreden in de richting van het kampioenschap. Wat zou het bijna sensationeel zijn wanneer wij deze ploeg 1 puntje of zelf meer konden afsnoepen.

Ja jaa jaaah

Allereerst mijn verontschuldigingen, geen verslag van de wedstrijd tegen Obbicht. Ik moest  zonodig de griepspuit halen (is gratis) en kreeg prompt: de griep. Het krantenverslag van de maandag was allerminst pro Spaubeek en deed het ergste vrezen voor de toekomst. Gelukkig weet ik dat je slechts de helft moet geloven van wat er in de krant staat.

Tekort geschoten

Wie na de wedstrijd van vorige week dacht dat het lek gevonden was, kwam bedrogen uit. Spaubeek heeft een team dat het niet van mooi voetbal moet hebben, maar van hard werken. Mouwen opstropen en bikkelen, dat is het devies voor de komende weken. En nochtans, de zondagmiddag begon best wel goed voor het eerste van de VVS.