V.V.Spaubeek

...................

Deze keer had ik meer bedenktijd nodig.

De korte winterstop is voorbij en de laatste drie wedstrijden werden gewonnen en dat zou toch het nodige vertrouwen moeten geven. Nadat op vrijdagavond de nodige tactische varianten de revue waren gepasseerd , moest het op zondag dan maar gebeuren. 

En niets gestolen

Voor de wedstrijd was het weer het bekende verhaal, vijf blessures en een schorsing. Dat betekende dat Roger en Ray weer mochten puzzelen. Nu werd een 5 – 3 – 2 opstelling uit de hoge hoed getoverd. De grootste verrassing voor mij was in elk geval dat Gilbert een van de twee spitsen was en hij deed het zeker niet onverdienstelijk.

Weer niet

Op deze gure, regenachtige middag stond de wedstrijd tegen Brevendia op het programma. Het klinkt afgezaagd, maar: alweer een finale. Zoals gebruikelijk wees Roger de mannen op de sterke en minder sterke punten van de tegenstander en kon, na een flinke portie lawaai (sommigen noemen het muziek) de warming-up gestart worden.

Kansen-loos

Vandaag staat een wedstrijd op het programma tegen de ongenaakbare koploper uit onze klasse, de rkvv Lindenheuvel. Nog geen punt hebben de mannen uit de volksbuurt van Geleen dit seizoen gemorst. Met een goede bekende in het doel;  “onze” Robin vliegt men met rasse schreden in de richting van het kampioenschap. Wat zou het bijna sensationeel zijn wanneer wij deze ploeg 1 puntje of zelf meer konden afsnoepen.

Ja jaa jaaah

Allereerst mijn verontschuldigingen, geen verslag van de wedstrijd tegen Obbicht. Ik moest  zonodig de griepspuit halen (is gratis) en kreeg prompt: de griep. Het krantenverslag van de maandag was allerminst pro Spaubeek en deed het ergste vrezen voor de toekomst. Gelukkig weet ik dat je slechts de helft moet geloven van wat er in de krant staat.

Tekort geschoten

Wie na de wedstrijd van vorige week dacht dat het lek gevonden was, kwam bedrogen uit. Spaubeek heeft een team dat het niet van mooi voetbal moet hebben, maar van hard werken. Mouwen opstropen en bikkelen, dat is het devies voor de komende weken. En nochtans, de zondagmiddag begon best wel goed voor het eerste van de VVS. 

De eerste punten

Van de vorige wedstrijd is er geen verhaaltje, omdat mijn aanwezigheid verlangd werd bij een andere voetbalwedstrijd (waarbij de thuisploeg wel de punten in eigen huis hield).

Binnen het team is de sfeer nog steeds uitstekend en de trainingsopkomst is zonder meer goed. De ommekeer moet er komen en waarom niet bij de volgende wedstrijd. De Leeuw is de komende tegenstander en dit is wellicht de ploeg met de luidruchtigste supporters van deze klasse. Tevens is dit een ploeg welke ook nog niet gewonnen heeft. Wel hebben zij al vier punten op hun teller.

Wat noe?

Nadat de scheidsrechter vanmiddag een laatste keer had gefloten, speelden twee emoties door mijn hoofd, namelijk woede en teleurstelling. Meteen na de wedstrijd overheerste de woede, maar enkele uren later nam de teleurstelling een steeds prominentere rol in. 

Na regen komt...

Deze middag werd begonnen met een wel haast militaristische operatie om te komen tot een nieuwe elftalfoto, geregistreerd door onze captain Sean.  Daarna moest de focus op RKVB.  In de voorbespreking wist Roger ons precies te wijzen op de kwaliteiten van onze tegenstander en wat wij daartegen moesten doen. Met veel youngsters in de basis en een fanatiek coachende Roger langs de zijlijn werd de wedstrijd gestart.

{gallery}https://www.flickr.com/photos/vvspaubeek/sets/72157702200536065/{/gallery}

Valse start met perspectief

Vandaag stond de 2^e wedstrijd van dit prille seizoen op het programma. De “verre” reis naar Oirsbeek moest worden aanvaard, alwaar wij moesten aantreden tegen de ploeg van onze oud-trainer Martin en motiveren hoef je onze jongens niet voor zo’n wedstrijd.