Een vereniging kan niet bestaan zonder vrijwilligers. Vele handen maken licht werk, maar soms zijn die handen nét wat groter. Daarom benoemen we als vereniging sommige leden als ‘Ereleden’. Die titel verdien je niet zomaar – je moet de vereniging dan echt op de kaart hebben gezet of je op meerdere terreinen jarenlang verdienstelijk hebben gemaakt. Hierbij een overzicht van onze ereleden:
Pascal Nijsten (7 oktober 2022)
‘Partir c’est mourir un peu’. Het Franse spreekwoord valt te lezen in het ‘Kirkeblaedje’ en heeft betrekking op het naderende afscheid van Kapelaan Horstman. Onze kapelaan verruilt de St. Laurentiusparochie op korte termijn voor de Parochie Heilige Kruisverheffing Cadier En Keer.
Dezelfde woorden hebben betrekking op Pascal Nijsten. Ook Pascal vertrekt, maar alleen als bestuurslid van VV Spaubeek. Hij blijft actief binnen de muren van de Spaubeekse Brede Maatschappelijke Voorziening (BMV), waar hij samen met Patrick Zelihsen Café Spech uitbaat. Daarnaast vervult Pascal de functie van gebouwbeheerder.
Deze dubbelfunctie is een dusdanige aanslag op zijn (vrije) tijd dat er weinig meer overblijft voor zijn bestuursfunctie bij onze vereniging. Want Pascal is niet van ‘half werk’. Hij doet de dingen met 100% overgave of niet. Dat is ook de reden waarom Pascal tijdens de jaarvergadering aftreedt als bestuurslid en zich niet meer herkiesbaar stelt. Aan een periode van 26 (!) bestuursjaren komt een einde en dat kunnen we niet ongemerkt laten passeren.
Voorzitter Jean Wachelder neemt het woord en somt op welke verdiensten Pascal heeft gehad voor onze vereniging. Maar niet alleen voor onze vereniging, want Pascals hart klopt voor het héle Spaubeekse verenigingsleven, waarbij ‘zijn’ VV Spaubeek toch wel de meest prominente plaats inneemt.
In 2019 werd Pascal benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau en dan kan onze vereniging niet achterblijven. Het heeft het bestuur doen besluiten om Pascal te benoemen tot Erelid van onze vereniging. En daarmee komt het aantal ereleden op drie, want eerder gingen Giel Janssen en Wethouder Rob Schwillens hem voor. Na de benoeming geeft Jean Pascal de microfoon in handen waarna Pascal zich richt tot de volgelopen kantine.
Pascal roemt zijn collega-bestuursleden, geeft aan dat zijn 26 bestuursjaren zijn omgevlogen en complimenteert alle leden voor het ‘maken’ van ‘zijn’ VV Spaubeek, de club waaraan hij zijn hart heeft verpand. ‘Een topclub’, aldus Pascal.
Pascal eindigt met een geruststellende mededeling: ‘Ook als niet-bestuurslid kan ik (blijven) helpen en mocht het nodig zijn, dan weten jullie mij te vinden.’ Dan is een erelidmaatschap niet meer dan logisch!
Giel Janssen (7 april 2019)
Op zondag 7 april 2019 verzamelen ruim 130 leden van VV Spaubeek zich op ons sportcomplex. Voordat de groepsfoto ter ere van de nieuwe trainingspakken en coachjassen wordt gemaakt, benoemt Jean Wachelder Giel tot erelid van onze vereniging.
Giel is al ruim 45 jaar lid van onze vereniging en heeft in die periode verschillende functies bekleed. Naast speler van diverse elftallen heeft Giel ook jarenlang gefungeerd als grensrechter bij ons eerste elftal. Dat deed hij niet zonder succes – hij vierde tal van successen en promoveerde naar de 2e Klasse, het hoogste niveau waarop ons eerste elftal ooit uitkwam.
Maar naast grensrechter fungeert Giel ook als jeugdleider van diverse teams, is nooit te beroerd een wedstrijd te fluiten en springt bij als andere (jeugd)teams hem nodig hebben. Daarnaast staat Giel te boek als een betrokken sponsor. Met andere woorden: een waardig ambassadeur van onze vereniging!
Rob Schwillens (2000)
Op 16 april 1992 slaan we het sportkatern van het Limburgs Dagblad open en lezen dat VV Spaubeek afscheid heeft genomen van trainer Math Wessels. ‘De slechte resultaten in de competitie spelen een rol, maar het belangrijkste feit is dat Wessels de spelers niet meer kon motiveren. We speelden al langer met de gedachte om hem op non-actief te zetten’, aldus secretaris Bert Akkermans.
Ons eerste elftal maakt het seizoen af zonder trainer en stelt voor het seizoen 92/93 Rob Schwillens aan als nieuwe trainer. En dat levert meteen succes op, want tijdens Robs eerste seizoen pakt hij met VV Spaubeek de titel in de 2e Klasse A en keert terug naar de hoogste klasse van het afdelingsvoetbal.
Één seizoen later is het weer prijs: het seizoen 93/94 wordt wederom als kampioen afgesloten. 500 supporters zien VV Spaubeek tegen St. Odiliënberg aan de rust tegen een 0-1 achterstand aankijken, maar doelpunten van Chrit Wouters (tweemaal), Peter Drent en Leon op den Camp draaien het duel om. De 4-1 eindstand zorgt voor enorme vreugdetaferelen, want na een afwezigheid van 34 seizoenen keert VV Spaubeek terug naar de 4e Klasse.
De 4e Klasse D is echter geen eindstation voor Rob en zijn selectie. Want opnieuw kroont het elftal zich tot kampioen en mag zich opmaken voor een verblijf in de 3e Klasse. In de 3e Klasse draait het elftal van Rob zelden in de problemen en is enkele malen dichtbij promotie. Maar pas in Robs laatste seizoen zet hij de kroon op zijn werk als hij promoveert naar de 2e Klasse. En die prestatie mag gerust ‘historisch’ worden genoemd, want niet eerder speelde een Spaubeeks elftal op een dergelijk hoog niveau.
Het luidt meteen het einde van Rob bij VV Spaubeek als trainer in, want na acht succesvolle seizoenen vindt hij het welletjes. Op zijn hoogtepunt verruilt Rob VV Spaubeek voor VV DVO.
Tijdens zijn afscheid roemt het bestuur Rob voor zijn uitzonderlijke prestaties en het op de kaart zetten van het Spaubeekse voetbal en benoemt hem tot het allereerste erelid in de geschiedenis van onze vereniging!
Leo ‘Lei’ Weusten (1997)
Vanaf 1963 wordt in Nederland de verkiezing van ‘Voetballer van het Jaar’ georganiseerd. Tijdens de eerste jaren ontvangt de winnaar de Eddy Pieters Graafland-trofee. Vanaf 1982 wordt deze bokaal vervangen door een gouden schoen. De allereerste ‘Gouden Schoen’ wordt uitgereikt aan Martin Haar van HFC Haarlem. Sindsdien is je carrière niet ‘af’ als je niet minimaal één keer de ‘Gouden Schoen’ hebt gewonnen.
Maar ook binnen onze vereniging hebben we ‘schoenen’ uitgereikt. Niet voorzien van een laagje goud, maar desondanks niet minder fraai.
Leo ‘Lei’ Weusten heeft er in ieder geval eentje op zijn schoorsteenmantel staan. Hij ontvangt dit kleinood in 1997 uit handen van het bestuur vanwege zijn verdiensten voor de Spaubeekse Jeugdafdeling. Ben je op jeugdige leeftijd lid geworden van onze vereniging en heb je je eerste voetbalstappen in de F-Jeugd gezet? Dan is de kans aanwezig dat Lei je de eerste beginselen van het voetbalspel heeft bijgebracht.
Talloze jeugdspelers zijn vanuit Lei’s F-Jeugd doorgestroomd naar de E-Jeugd en zijn verder de jeugdladder opgeklommen richting misschien wel eerste elftal. En dat lukt pas als je beschikt over een goede basis. En die basis, die is mede door Lei gelegd.