| Zonder strijd, geen overwinning
Vandaag is het tijd voor de zesde wedstrijd in onze competitie en direct ook een heel belangrijke wedstrijd. In de stand staat het in de top en de middenmoot erg dichtbij elkaar en vandaag is het motto dan ook: ‘Aanhaken of afhaken’.
Dit toont aan dat er vandaag één en ander op het spel staat. Het tijdstip van de wedstrijd, 12.30 uur, is voor ons doen vrij laat maar komt voor sommigen ook niet heel verkeerd uit. Onze Ties Meertens is namelijk gisterenavond uitgeroepen tot prins Ties I van CV De Sjwenskes! We hebben dus een prinselijke hoogheid binnen ons team, Alaaf!
In de voorbereiding van de wedstrijd worden de manschappen op scherp gesteld en hier en daar is te merken dat er bij sommigen wat wedstrijdspanning op zit.
In de voorbespreking wordt vooral duidelijk gemaakt dat we de lijn van de vorige wedstrijd moeten doortrekken en vooral moeten blijven uitgaan van ons eigen spel. In de warming-up die volgt is duidelijk te zien dat iedereen er vandaag vol voor wilt gaan!
In de beginfase van de wedstrijd is het hier en daar van beide kanten aftasten en zoeken naar de juiste formatie. Bunde wist hier en daar een aantal kansen te noteren die ternauwernood naast gaan of worden gepakt door Sander Kools.
Blijkbaar is dit een wake-up call voor de mannen want na deze kansen van Bunde beginnen wij te voetballen en weet Pip via een uitstekende steekpass Niek Vergouwe te bereiken. Niek weet hier wel raad mee en jaagt de 0-1 tegen de touwen.
Na de openingstreffer gaan we verder met de aanval zoeken en creëren we hier en daar genoeg kansen, maar weten nog geen tweede doelpunt te maken. Daarentegen scoort Bunde wel. Via een diepe bal wordt de ruimte achter de Spaubeekse verdediging gevonden en staat de 1-1 op het scorebord.
Na de gelijkmaker van Bunde blijven we als Spaubeek de aanval zoeken en dit mondt uit in de 1-2 die door Ruben Cremers op fraaie wijze wordt gemaakt. Iedereen dacht dat Ruben een voorzet zou gaan geven, maar hij weet met buitenkant-voet de keeper te verschalken! Na de 1-2 volgt enkele minuten later het rustsignaal.
In de rust wordt de manschappen gemaand om verder te gaan met de inzet en het voetbal dat we in de eerste helft hebben laten zien! Iets meer scherpte in de afronding gaat ons hier en daar wat meer ruimte geven om de voorsprong uit te breiden.
In de tweede helft gaat VV Spaubeek er met volle inzet en strijd weer tegenaan. In de beginfase eindigt een lobje van Niek Vergouwe op de lat, dus nog geen verder succes. Vervolgens zoeken we opnieuw de ruimtes aan de zijkanten en achter de verdediging, wat hier en daar leidt tot grote kansen maar het net bolt nog niet.
Bunde creëert hier en daar ook kansen, maar telkens blijkt de verdediging of Sander een sta-in-de-weg.
De vraag die u natuurlijk stelt is: ‘Blijft het bij 1-2?’ Zeker niet!
Een diepe steekbal bereikt Fabian Janssen, die vervolgens de bal uitstekend in de hoek plaatst, hiermee van grote waarde is waardoor hij 1-3 op het scorebord zet.
In het restant van de tweede helft benutten we nog een flink aantal kansen helaas niet waardoor we het onszelf onnodig lastig maken. Een bekende voetbalwet luidt: ‘Als je zelf niet scoort, dan doet de tegenstander dat wel.’
En helaas wordt dit ook werkelijkheid. Na de 2-3 staan er nog 10 minuten op de klok en het wordt een zeer enerverende slotfase. Een gemiste penalty vanuit onze kant, een bal die door Raymond van Yperen van de lijn wordt gekopt en een heus schrikmoment.
Want Sander komt op volle snelheid uit zijn doel om de bal weg te werken en loopt hierbij een op het oog ernstige blessure op. Hopelijk valt het mee voor Sander en kunnen we snel weer op zijn kwaliteiten rekenen!
Uiteindelijk eindigt de wedstrijd in 2-3 en dus een overwinning voor VV Spaubeek! Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter volgt een emotionele uitbarsting en die is na vandaag méér dan terecht! Na een ware strijd vol inzet, passie en vooral teamspirit nemen we de 3 punten mee terug naar Spaubeek!