| Weer naar het noorden
Vandaag mogen wij weer tegen een team waarover ik iets zou moeten kunnen zeggen, maar na het afgelopen seizoen heb ik nagenoeg alle actieve herinneringen aan Sportclub Irene verwijderd. Hoewel ik weet nog dat wij in Tegelen een draak van een wedstrijd speelden, twee keer scoorden en toch met 4 tegen 0 verloren.
Nu op deze zaterdagavond staat er opnieuw een confrontatie met Irene op het programma. Als wij tenminste met al die wegwerkzaamheden tijdig in Tegelen arriveren. Aan het vertrektijdstip zal het in elk geval niet liggen. Wat wel opmerkelijk is, is het feit dat er op vrijdag een niet-verplichte training was en dat tot Mike’s verbazing de selectie nagenoeg voltallig aanwezig was. Dat moet toch een positief teken zijn.
Kom op die Gaele!
Het was een heerlijk begin van de wedstrijd. Het leek alsof een kudde jonge koeien voor het eerst de wei op werd gestuurd. In hoog tempo golfde het spel op en neer. Een minpunt was de man in het zwart. Hij had zich in de datum vergist. Het leek wel de elfde van de elfde, hij strooide met kaarten alsof het confetti was en een aantal beslissingen waren op zijn minst discutabel.
In de eerste helft kwam de thuisploeg op voorsprong en wij deden weer waar wij zo goed in zijn: kansen missen. Daarbij wilden de trainers in een ander systeem spelen, wat niet door iedereen begrepen werd.
In de rust zetten Mike en Marco de boel om en daarna liep het iets beter. Toch kregen wij een volgende tik te verwerken toen Dennis D enkel middels een overtreding een Irene-speler kon stoppen. Een rode kaart was het gevolg.
Met tien man gooiden de geel/zwarten er nog een schepje energie op en het was onze Brommer die voor de gelijkmaker zorgde.
Er volgde nog een domper, Air viel uit met een ogenschijnlijk ernstige blessure. Na het laatste fluitsignaal werd het gelijkspel gevierd als een overwinning. Nu goed herstellen want volgende zondag wacht alweer de volgende uitdaging.
Complimenten aan onze supporters die reis naar het “verre” noorden gemaakt hebben. Tot volgende week!