HBSV 1 – VV Spaubeek 1 | 1 – 2

·

·

, ,

| Oktoberfeest-wedstrijd

Zoals mijn lezers gewend zijn probeer ik altijd iets van intro te schrijven voordat ik aan het echte ‘wedstrijdverslag’ toekom. Het gaat dit seizoen vaker voorkomen dat ik niets weet over onze tegenstander, dus heb ik even op Google gekeken.

Hout-Blerick is een kerkdorp in de gemeente Venlo en er is veel historie. Hier spelen wij de tweede ‘verre’ uitwedstrijd uit een reeks van 10. Je hebt er verder niets aan, maar Google-maps geeft aan dat de reistijd met de auto 45 minuten bedraagt. Met het openbaar vervoer doe je er 1.45 uur over, terwijl de geoefende fietser er in drie uur is.

Te voet – jaja te voet – doe je het in 13 uur. Dat wil zeggen na het sluiten van de feesttenten in Sittard kun je net voor aanvang van de wedstrijd in Hout-Blerick zijn. Verder heeft HBSV drie wedstrijden gespeeld en vier punten.

Gedurende de week leek het erop dat wij toch met een aantal verminderd inzetbare spelers moesten afreizen, maar ons fysio verrichtte blijkbaar wonderen en wij reizen met een voltallige groep af naar het noorden.

De 22 spelers betreden het hoofdveld van Sportpark Schansheide

‘Kom op Die Gaele!’

De eerste helft is het de wedstrijd van de gemiste kansen. Ik telde er voor de thuisploeg één en voor de VVS toch  minimaal vijf. Ook leek het de wedstrijd van de assistent-scheidsrechter van de thuisploeg, want hij vlagde erop los. 

Marco Schroen instrueert zijn manschappen

In de rust hamerde Marco erop dat wij rustig moesten blijven en vooral blijven voetballen.

De tweede helft begon goed voor ons, binnen vijf minuten ging de bal, na een overtreding op Robbie, op de stip. Een buitenkans die Sean zich niet laat ontnemen.

De voorsprong stond jammer genoeg niet lang op het scorebord. Bij een hoekschop stond een speler van de thuisploeg volledig vrij en was het voor hem een koud kunstje om Timo te verschalken.

Bij een corner laten we ons nog wel eens foppen

Daarna werd het een echte werkwedstrijd en werken dat deden de Geel-Zwarten. Met nog zo’n 20 minuten te spelen stond Dennis H op de juiste plek, de vlag van de grensrechter bleef naar beneden en de tweede treffer voor onze jongens was een feit.

In het vervolg gooide de thuisploeg alles naar voren wat niet tot grote kansen leidde. Wanneer wij wat zorgvuldiger in de counter waren geweest, waren wij wat eerder in veilige haven geweest.

Met drie punten was het wel een stuk plezieriger om huiswaarts te keren. Alhoewel huiswaarts… Het gros van onze selectie ging naar Sittard, want daar was een klein feestje!