| De kop is eraf
Hier zijn wij weer! Met een gezonde mix van vers bloed en ‘ouwe’ getrouwen vallen wij dit seizoen de 3e Klasse I aan. Onze trainers mochten maar liefs vijf nieuwe spelers verwelkomen. Bob, Made, Levi, Stan en Arnold: succes in Spaubeek.
Vandaag krijgen wij een eerste indruk van waar wij staan. Uit de voorbereiding kun je eigenlijk geen conclusies trekken, daarvoor was het vertoonde spel te wisselvallig. Wel spatte in de laatste bekerwedstrijd het voetbalplezier er vanaf.
Wij treffen dit seizoen de nodige nieuwe tegenstanders en dat is in elk geval leuk. Jammer is het wel dat er nagenoeg geen wedstrijden meer in de buurt zijn.
We mogen de nodige extra kilometers maken, te beginnen vandaag, al helemaal naar Venlo. Wij treden aan tegen een ploeg die een kweekvijver is voor het ‘grote’ VVV. Een ploeg die zo snel mogelijk terug wil naar de 2e klasse, dus mouwen opstropen en aan ‘m.
De eerste twintig minuten kwamen wij er niet aan te pas. Het was tegenhouden wat de klok sloeg. In die tijd kreeg de thuisploeg hoekschop na hoekschop en met het nodige kunst– en vliegwerk werd een doelpunt voorkomen.
En dan plots een snelle counter van de VVS en plots lag de bal in het netje van de thuisploeg. De grensrechter van de Boys deed wat hij moest doen en stak zijn vlag in de lucht. De scheidsrechter ging mee in dat vlagsignaal en tot verbazing van heel Spaubeek werd de goal dus afgekeurd.
Niet veel later was het aan de overkant wel raak. Zoals zo vaak bij ons lag een persoonlijke fout aan de basis. 1–0 was de ruststand en er was dus nog van alles mogelijk.
In de tweede helft scoorde de thuisploeg na een discutabele handsbal. Daarna deden de trainers nog wat omzettingen en vervangingen en was het een zaak van schade beperken. Toch liepen wij nog tegen een derde treffer aan.
In deze pot creëerden wij gewoon te weinig. Het blijkt dat wij nog te wisselvallig zijn, maar er is nog niets aan de hand. Dit was tenslotte pas de eerste wedstrijd van dit seizoen, maar het moet en kan beter.