| Een goed begin heeft een goed behagen maar het eind zal de last dragen
Gisteren, zondag 26 mei stond de laatste wedstrijd voor VV Spaubeek 5 van het seizoen 23/24 op het programma. De manschappen mochten voor een tweede keer dit seizoen afreizen naar onze provinciehoofdstad, Maastricht. We mochten dus aantreden tegen de kampioen in onze competitie, RKASV 4.
Dan schakel ik ook gedeeltelijk over op de tegenwoordige tijd, want dat leest en klinkt als we het over een wedstrijd hebben, toch allemaal net iets meer als de dag van gisteren.
Bij de wedstrijd van vandaag staat er eigenlijk niks meer op het spel. RKASV wilt zijn ongeslagen status van 20 overwinningen voortzetten en wij vechten voor de 2e plaats in onze competitie. En hebben natuurlijk iets goed te maken ten opzichte van de vorige keer, de ietwat geflatteerde 6–0 nederlaag.
We reizen met een krappe selectie af naar Maastricht door een aantal blessures binnen onze selectie en spelers die iets anders op de planning hebben staan op deze mooie zondag.
De voorbereidingen voor de wedstrijd verlopen niet geheel soepel, we gaan laat naar buiten dat ook mede te maken heeft met de reis van kleedlokaal 22 naar het veld dat op een aardige loopafstand ligt.
Normaliter hamer ik altijd op ‘een goede voorbereiding is het halve werk’, maar wij laten direct vanaf het begin merken dat we niet alleen tegen RKASV maar al het héle seizoen een geduchte tegenstander zijn.
We beginnen fel in de duels, laten de bal het werk doen en komen op een 0–1 voorsprong! Na een goed uitgespeelde kans, die eigenlijk hoort te zitten, krijgen we een corner. Rick Brands weet Colin Ubachs te vinden die goed oplet en bij de tweede paal knap raak schiet.
Na de 0–1 voorsprong voor VV Spaubeek, wordt RKASV wakker en blijkt dat het geen ‘gemakkelijke driepunter’ wordt voor RKASV. Dit was dan ook letterlijk de wake-up call voor RKASV, door goed uitgespeelde kansen en persoonlijke fouten aan onze kant, staat het binnen 20 minuten 3–1 voor RKASV. Wij scoren zelf nog bijna de 2–2, waarbij onze Rick Brands onfortuinlijk van achteren wordt neergehaald met een ietwat stevige sliding. En dan loopt iemand van ons ook nog tegen een gele kaart aan voor opmerkingen op de leidsman!
Na het laatste deel van de eerste helft met 10 man te hebben doorgebracht, kunnen we in de rust even op adem komen. Wat concluderen we? We waren de eerste helft zeker niet minder dan RKASV en toonden behoorlijke felheid in de duels, we lieten ons dus zeker niet de kaas van het brood eten. De manschappen worden ook gemaand om zo door te blijven gaan en er nog wat van te maken.
In de tweede helft laten we zien dat we de wedstrijd niet rustig willen uitvoetballen maar dat we er nog iets van willen maken. Echter het is RKASV dat 4–1 maakt. Ook na dit doelpunt laten we ons niet uit het veld slaan en krijgen we ook de spreekwoordelijke beloning. De 4–2 dus, en het is Pip, samen met Bram Pijpers de meest scorende middenvelder die VVS rijk is.
Pip heeft in de beker ook al een aantal keer gescoord, maar zet met het doelpunt tegen RKASV zijn doelpuntentotaal op 11 (zonder de beker meegeteld). We scoren na de 4–2 ook nog de 4–3, maar die wordt afgekeurd wegens buitenspel.
Na de 4–2 wordt er nog één keer gescoord vandaag. RKASV maakt er 5–2 van en dit is ook de eindstand van vandaag.
Met de wedstrijd van vandaag komt er dus ook een einde aan het seizoen 23/24 voor VV Spaubeek 5 dat we naar alle waarschijnlijkheid mogen afsluiten met een 3e plaats in de eindstand. Een seizoen met 10 overwinningen, 4 gelijke spelen en 6 nederlagen.
Dit seizoen startte we met een reeks waarin we maar liefst 10 wedstrijden op rij ongeslagen bleven, die eindigde op zondag 25 februari thuis tegen VV Amstenrade.
In het vervolg van de tweede competitiehelft kwam er wat zand in de motor van VVS 5. We pakten weliswaar 4 punten in de volgende 2 wedstrijden, maar verloren daarna 4x op rij. In de laatste 3 wedstrijden hebben wij onze rug meer dan gerecht en laten zien dat wij als collectief zeker geen eendagsvlieg zijn.
Met een vaak krappe selectie in de laatste paar wedstrijden winnen wij wedstrijden op basis van inzet, collectiviteit, kwaliteit, teamspirit en goede basis van nuchterheid. We sluiten dit seizoen weliswaar met een verlies tegen RKASV 4 af, maar ook in deze wedstrijd lieten we zien dat we zeker niet onder deden voor de kampioen in onze competitie.
En nu blijven we trainen tot het Funtoernooi op zondag 16 juni en zullen we daarna onze welverdiende rust pakken!
Om af te sluiten wil ik nog één woord van dank richten tot iedereen binnen de selectie van VVS 5. Tot iedereen die er vanaf het begin bij was tot diegenen die gedurende het seizoen zijn aangesloten. Fantastisch om ‘elftalleider’ te zijn van dit collectief en als we deze lijn weten door te trekken de komende jaren, dan kunnen we samen mooie doelen bereiken! Chapeau!