| Maartse buien
Vanmorgen liep om 04.45 uur de wekker af. Jaja de F1, en het regende. Om 09.00 uur begon ik dit stukje te schrijven en het regende nog steeds. Het heeft er alle schijn van dat het vandaag een zeiknatte dag wordt.
Vanmiddag wacht Maasgouw. In de uitwedstrijd lieten de geel/zwarten twee gezichten zien. In de eerste helft deden wij niet mee en in de tweede helft toonden wij aan wél over het nodige karakter te beschikken. Gelet op de thuiswedstrijd van vorig seizoen zijn wij gewaarschuwd. Dit wordt zeker geen makkie. Verder is het dit seizoen een never ending story, weer zijn wij niet compleet. Buiten de langdurig geblesseerden, Gilbert en Isak, missen wij vandaag ook Dennis D. Toch moeten wij voldoende kwaliteit en kwantiteit in huis hebben om de 3 punten in eigen huis te houden, maar let op; de bal is rond en in voetbal gebeuren wel raardere dingen (zie de uitslag Frankrijk-Duitsland).
De weergoden waren ons toch nog gunstig gezind, buiten de harde wind was het redelijk voetbalweer. En wij hadden een geweldige start, een puike bal op Brommer en zijn voorzet vond Dennis H, maar de grens van Maasgouw hield zijn vlag omhoog en de scheids volgde dit signaal. Even later was het Brommer die alsnog voor de eerste treffer zorgde.
Binnen twintig minuten soleerde Dylan door de vijandelijke verdediging hij passte op Medi en deze werd onreglementair gestopt. Strafschop besliste de man in het zwart. Een kolfje naar de hand van Sean en de 2 tegen 0 kwam op het scorebord.
In het vervolg hanteerde Maasgouw veelvuldig de lange bal, maar door de wind werd dit vaak een té lange bal. 2 tegen 0 was de ruststand.
In de rust waarschuwde Mike dat wij er nog niet waren, vorig seizoen stonden wij ook met 2 tegen 0 voor en die uitslag weten de meesten nog.
In de tweede helft gooide Maasgouw een portie opportunisme in de strijd en dat resulteerde zowaar in een treffer. Het werd weer effe billen knijpen. Uit een hoekschop zorgde Dylan voor de bevrijdende derde treffer.
Daarna waren er nog wel kansen voor de geel/zwarten, maar dat leidde niet meer tot een treffer. Drie belangrijke punten kunnen op ons conto worden bijgeschreven. Als beloning krijgen de mannen nu een weekje rust om de accu weer op te laden voor de eindsprint, hoewel er staat nog een “Brand-slang” op het programma.
Over twee weken wacht een uitwedstrijd, wij mogen op bezoek bij de koploper, Merefeldia.
Tot dan!
