| 90% is te weinig
Gisteren na een aantal jaren weer eens een ‘oude liefde’ bezocht. Ook deze mannen spelen in het geel en zwart, maar dan kort over de grens. Het is bijna ongelooflijk, op het vierde niveau in Duitsland en dan toch bijna 15.000 supporters in het stadion. De wedstrijd op zich was niet zo bijzonder, maar de sfeer geweldig. Wanneer de thuisploeg dan in de 98e minuut de winnende treffer scoort, het publiek hoort dat de Spitzenreiter verloren heeft en de Alemannia op twee punten komt, dan breekt het feest am Tivoli pas echt los. Kortom: een heerlijk middagje.
Maar nu terug naar onze geel/zwarten. Vandaag mogen wij naar Weert. Deze ploeg staat laatste, maar heeft afgelopen week de eerste driepunter mogen noteren. Ik weet dat ik in herhaling val, maar de laatste in de stand was in het verleden vaker een struikelblok voor onze mannen. Ik weet ook niet of de trainingsopkomst een slecht voorteken was. Verder weet ik nog dat wij een aantal seizoenen geleden in dezelfde periode van het jaar in Weert speelden en dat de warmwatervoorziening defect was. Zelden heb ik onze spelers zo kort en snel zien douchen. Ik hoop dat wij vanmiddag wel warm water hebben.
Vandaag stak de ‘Spaubeek-ziekte’ de kop weer eens op: tegen de hekkensluiter zakken wij regelmatig onder de ondergrens. Was het een teken aan de wand dat de geluidsbox tijdens de voorbereiding op de wedstrijd geen power meer had? Die power was bij de VVS ook zoek. Overal waren wij een stap te laat. De wil om te winnen was bij de thuisploeg veel meer aanwezig. Wij moeten deze wedstrijd maar snel vergeten en gebruik gaan maken van de korte winterstop om de batterij weer op te laden.
Wij moeten tegen elke tegenstander minimaal 100% geven en gebeurt dat niet, dan zullen wij vaker tegen een zeperd aan lopen. De komende week begint in elk geval in mineur. Kom op Spaubeek, wij kunnen veel beter!
Komende zondag wacht nog een bekerwedstrijd tegen Sporting Heerlen en daarna kunnen we ons opmaken voor de feestdagen en de winterstop.
Oh ja; de doelpunten waren van Brommer en Dennis H.