Afgelopen vrijdagavond vond de drukbezochte receptie ter gelegenheid van het 95-jarig bestaan van onze vereniging plaats. De bijna 50 jubilarissen lieten zich fêteren door alle aanwezigen en werden door het bestuur in het zonnetje gezet.
Het is rond de klok van zevenen als alle jubilarissen zich melden aan de ingang van onze BMV. De poort staat op een kier terwijl onze twee Erik ‘Meijersen’ de ingang in de gaten houden.
Niet om entree te heffen, maar om aan alle jubilarissen een naamkaartje uit te reiken voorzien van het aantal jaren dat ze lid zijn van onze vereniging. En dat aantal jaren varieert van 25 tot 60 jaar!
60 jaar? Dan heb je dus meer dan de helft van onze historie als lid meegemaakt! En is dat een prestatie? Ja, maar zeker ook een felicitatie waard. Het toont in ieder geval aan hoe zeer leden zich betrokken en vooral thuisvoelen bij onze vereniging.
Een compliment voor de vereniging en indirect ook voor alle leden, die door de jaren heen onze vereniging hebben gevormd en heden te dage vormen.
Nadat iedereen is voorzien van een naambordje schiet iedereen elkaar aan. Natuurlijk, iedereen kent elkaar wel, maar je staat er soms versteld van hoe lang sommige personen lid zijn van VV Spaubeek.
En je vraagt je af waarom sommige leden (nóg) geen jubilaris zijn! Het roept pijnlijke vragen op, in sommige gevallen gevolgd door nóg pijnlijkere antwoorden, maar vaak valt de reden om in het verleden van club te wisselen te billijken. Het heeft overigens geen enkele invloed op de stemming, die opperbest is!
Even voor half acht worden alle jubilarissen naar binnen geroepen waar ze worden toegesproken door voorzitter (en tevens jubilaris) Jean Wachelder en Rob Schwillens.
Rob loodst vanavond alle aanwezigen door de receptie, spreekt de jubilarissen toe namens de Gemeente Beek vanuit zijn rol als Wethouder Energietransitie, Openbare ruimte en Mobiliteit en is zelf óók jubilaris!
De eerste verrassing die alle jubilarissen ten deel valt is een aubade die Schutterij St. Laurentius voor iedereen in petto heeft. En dus wordt iedereen naar buiten gedirigeerd waar het officiële programma zich voortzet.
11 leden van de schutterij, geflankeerd door Keizer- en Koningspaar spelen twee mooie muziekstukken waarna voorzitter Guido Geerkens alle jubilarissen toespreekt.
Terwijl onze schutterij hun laatste noten speelt staan aan de toegangspoort de eerste bezoekers al te dringen om alle jubilarissen te feliciteren. Gedurende de avond worden heel wat handen geschud en zoenen op wangen gedrukt.
Aan elke tafel worden herinneringen opgehaald uit het verre verleden maar wordt ook teruggekeken op afgelopen seizoen. De kater over het mislopen van promotie naar de 2e Klasse lijkt weggespoeld en, ondanks dat het nog vroeg is, staat voor sommigen de volgende kater alweer voor de deur…
Dat links en rechts plannen worden gesmeed voor het nieuwe seizoen toont eens te meer de veerkracht van onze vereniging aan. Voor veel leden geldt ‘oud van leden, maar jong van geest’!
Maar de receptie is ook een moment om afscheid te nemen. Van Patrick Zelihsen bijvoorbeeld, die na vier seizoenen (waarin hij tweemaal de titel pakte!) afscheid neemt als leider van ons derde elftal.
Ondertussen roept Rob Schwillens alle jubilarissen groepsgewijs naar voren, waarna een bestuurslid zich richt tot elke specifieke groep jubilarissen. Tevens ontvangt elke jubilaris een cadeaucheque, te besteden in onze gemeenschap.
Maar ook trainer Mike Zwartjes komt aan het woord, waarbij hij terugblikt op afgelopen seizoen en alle jubilarissen feliciteert.
Twee jubilarissen verdienen een aparte vermelding, want zij zijn liefst 60 jaar lid van onze vereniging. Jos Welters en Jan Meijers zijn geen mensen om op de voorgrond te treden, maar een lidmaatschap van 60 jaar, dat doen hen in de Spaubeekse gemeenschap weinig mensen na.
Eigenlijk had dit duo uit een trio moeten bestaan. Want ook voor de ons dit seizoen ontvallen Charly van der Ben zat er een 60-jarig jubileum aan te komen. Charly was evenmin iemand die graag op de voorgrond trad, maar hem hiervoor in het zonnetje te hebben gezet was zeer zeker passend geweest.
Als de avond al vergevorderd is dient verrassing drie zich aan: een optreden van Stimmungskanon Richtig Rex. Hij zet de kantine met enkele supertolle Schlagers en Aprèsskihits in vuur en vlam!
Er wordt flink meegehost, al is inhaken in een lange polonaise ook een optie. Nadat Richtig Rex zijn microfoon weer heeft ingeleverd blijft het nog lang gezellig in de kantine. En naar huis gaan? Nee hoor, dat is voorlopig nog niet aan de orde!
Inmiddels is het al zaterdag en wordt teruggeblikt op een geslaagde receptie. Rest ons niets meer om het jubileumcomité te bedanken voor de vlekkeloze organisatie en alle aanwezigen voor hun komst.
Het is nog lang, maar over vijf jaar vieren we ons eeuwfeest. We kijken er al naar uit!