SVME 1 – VV Spaubeek 1 | 1 – 3

·

·

, ,

| Eindelijk, geen druk

Vandaag staat onze laatste, reguliere, wedstrijd op het programma. Alleen een wonder kan ons nog kampioen maken en ik geloof niet in wonderen. Lekker ballen moet vandaag het devies zijn. Mike en vandaag John, nemen met het oog op de nacompetitie geen risico’s. Ralph en Bram krijgen rust en Medi en Dennis zijn geblesseerd, dus kansen voor anderen. Laten wij er een lekkere pot van maken en daarna samen met het 3e een klein feestje vieren. Op naar Eijsden.

Drie punten nemen wij mee uit Eijsden en deze overwinning is dik in orde. Er was een duidelijk kwaliteitsverschil. Wij waren in de eerste helft nagenoeg constant aan de bal en toch kwamen wij met 1 tegen 0 achter. Een onoplettendheid of geen goede afstemming en het was gebeurd. Veel beter zijn en toch achter staan.

In de rust zette Mike zijn mannen nogmaals op scherp. Het spelbeeld veranderde niet. Spaubeek had de bal, maar vooralsnog zonder resultaat. Na zo’n uur spelen kreeg Brommer het op zijn heupen en de 1 tegen 1 kwam op het scorebord. De ingevallen Dylan zorgde met een bekeken schuiver voor de bevrijdende tweede treffer. Daarna tikte een verdediger van SVME de bal nog in eigen doel en dat betekende de eindstand.

Is het nu zorgelijk of juist hoopvol dat wij ons probleemloos kunnen aanpassen aan het niveau van onze tegenstander?

50 punten binnengehaald tijdens deze competitie en toch… Zonde van twee offdays.

Nu voorbereiden op de nacompetitie, die voor ons start op 11 juni.