| Eerste doelstelling bereikt
Vanmiddag stond de wedstrijd tegen de mannen uit Born op het programma. Het was een uitdaging om deze plaats binnen te komen, dit i.v.m. de Paasmarkt. De thuisclub had echter alles perfect geregeld. Zo had men de parkeerplaats zolang mogelijk op slot gelaten en was er dus voor iedereen voldoende plek om te parkeren. Op het complex van de vv Born lijkt de tijd al zo’n twintig jaar stil te staan. Zo zijn er nog steeds dezelfde roestige doelpalen van tig jaar geleden.
Het veld was bikkelhard en dus een extra uitdaging voor onze, kunstgras gewende, spelers. Ook voor deze wedstrijd gold dat het een van de laatste kansen op aansluiting voor de gastheren was.
De thuisploeg startte furieus. Iedere Spaubeekse speler werd fanatiek aangepakt en onder druk gezet. De vraag was hoelang de thuisploeg dit onder deze warme omstandigheden zou volhouden. Aan inzet geen gebrek. Bij tijd en wijle lieten de geel/zwarten toch zien dat zij voetballend de betere ploeg waren, echter minimaal drie 100% kansen werden gemist. 0 tegen 0 was dan ook de ruststand.
In de tweede helft kwam de thuisploeg ook tot enkele grote kansen. Met drie spelers kwamen zij vrij voor Manuel maar men schoot alsnog voorlangs. Daarna een verdekt schot van Dennis. De keeper van Born zag de bal te laat en de voorsprong voor onze mannen was een feit.
De thuisploeg bleef opportunistisch de aanval zoeken, maar de, misschien wel verdiende, gelijkmaker wilde niet vallen.
Laat ik de thuisploeg wel een hart onder de riem steken. Na vijf wedstrijden hadden wij, de VVS, 1 punt en kijk eens waar wij nu staan. Dus in de voetballerij is veel mogelijk. Uit de laatste 3 wedstrijden 9 punten gehaald en wanneer je zelf slecht speelt en toch wint dan… Wel was er in de laatste drie wedstrijden voetballend een dalende lijn zichtbaar, dus onze trainers moeten de vinger aan de pols houden.
Afsluiten wil ik met een diepe buiging voor Cas, Stan en Raymond, welke met enkel voetbaltrainingen in de benen de Kennedymars tot een goed einde brachten.