| Engelse weken
Ja ja, ook in het amateurvoetbal bestaan ze, de zogenaamde Engelse weken en dat met dank aan onze ongenode gast: Corona.
Vandaag, als onze “vriend” geen roet in het eten gooit de eerste van vijf wedstrijden in de komende twee weken. Inhalen bij Argo, een club met veel jonge spelers, die net als wij geen super start in dit voetbalseizoen meemaakt. Dit is wel een ploeg die de afgelopen seizoenen steeds in de top van onze klasse meedraaide. Gelukkig heeft het er alle schijn van dat onze blessuregolf naar het einde loopt. Alhoewel, onze geopereerde “Wiene” zullen wij nog enkele weken moeten missen.
Om 12.45 uur is het verzamelen, tapen, wedstrijdbespreking en daarna vertrek naar Obbicht en helaas; er zijn geen supporters welkom (k..virus).
Vanaf de eerste minuut werd er door de VVS vol druk gezet en de tegenstander was toen duidelijk zoekende. Met volle energie werd dus aan de wedstrijd begonnen, wel viel mij op dat onze jongens vaak uitgleden. Nadat de eerste storm enigszins geluwd was, kwam de thuisploeg beter in zijn spel. Twee keer niet meedogenloos verdedigen betekende dat Manu twee keer moest grabbelen. Toch scoorden wij nog voor de rust. Een door Sean goed genomen vrije trap had de keeper van Argo niet klemvast en Ralph was er als de kippen bij en scoorde de aansluitingstreffer.
Na rust was er een goed uitgespeelde counter en Cas, op volle snelheid, was sterker dan twee verdedigers en de gelijkmaker was een feit.
De zoveelste glijpartij van een speler in het geel/zwart bleek het startpunt van de derde goal voor de thuisploeg. Ralph raakte nog met een bekeken schot de lat, maar de, in mijn ogen verdiende, gelijkmaker zou niet meer vallen.
Positief was in elk geval dat er een team stond en iedereen voor elkaar wilde werken, maar helaas toch weer geen punten. A.s. donderdag mogen wij alweer aan de bak, maar wel zonder publiek.