| Dancing Brommer
Ik moet dit verslag beginnen met het maken van een diepe buiging voor de prestatie van onze Brommer, die samen met Bo, maar liefst 50 uur!!!! op de dansvloer heeft gestaan. Over doorzettingsvermogen gesproken. Gelet op de vele berichten in onze app-groep heeft de hele selectie Brommer actief gevolgd. Zijn prestatie heeft ook een klein nadeel: hij kan nu nooit meer aangeven dat hij in een wedstrijd na 75 minuten kapot zit, daar trappen wij niet meer in.
Oh ja, afgelopen donderdag hebben wij nog ff een bekerwedstrijd gespeeld tegen het enkele klassen hoger acterende EHC. Met nam door een aantal persoonlijke fouten verloren wij, enigszins geflatteerd met 5 tegen 1, waarbij het doelpunt van de voeten van Cas S kwam. Na deze wedstrijd hadden wij wel te kampen met wat blessures. Ralph, Joey, Stan en Yves kwamen niet geheel ongeschonden uit de strijd. Van de trainer kreeg ik het dringende verzoek om op zoek te gaan naar “wonderpilletjes”. Of dit gelukt is zal op zondagmiddag moeten blijken.
De titel van dit stuk heeft totaal niets te maken met de wedstrijd.
En nu naar de wedstrijd van vanmiddag waarbij Langeberg onze tegenstander is. Dit is een goed en snel spelende tegenstander. Hier vloog ons ooit bij een uitwedstrijd de dugout om de oren. Deze ploeg hoort tot de kampioenskandidaten in onze klasse. Wij zullen dus 105% moeten geven om tot een goed resultaat te komen. Welke strategie hebben Mike en Bart uit de hoge hoed getoverd? Wij zullen het vanaf 14.30 uur weten.
Vanaf de eerste minuut legden beide ploegen een moordend tempo op de mat. De wedstrijd ging eigenlijk gelijk op. Er waren geen grote kansen voor een van de ploegen. Zonder dat er gescoord werd, was het rusten geblazen. Er waren nog alle kansen om punten te sprokkelen. Maar wat er in de tweede helft gebeurde. Het leek wel een oorlogsgebied. Het lag niet aan de tegenstander, het was een sportieve wedstrijd. Wij kwamen achter en toen raakte eerst Jeffrey geblesseerd. De net ingevallen Thom kreeg een tik, zag niets meer uit een oog en ging naar de EHBO. Een geweldige uithaal van een aanvaller van Langeberg, hij had ooit bijna bij ons gespeeld, betekende de 0 tegen 2. In een ultieme poging om dit doelpunt te voorkomen, kwam Manuel ongelukkig terecht en er werd gevreesd voor een klaplong. Wij hadden alle wissels al gebruikt en dus ging Dylan tussen de palen staan. Met Manuel ging het intussen steeds slechter en de ambulance moest ter plaatse komen. Achteraf viel het gelukkig mee. Op karakter werd de wedstrijd uitgespeeld. Oh ja, Cas S had een flink blauw oog en Yves kon ook niet meer normaal lopen. Wij hopen dat alle blessures meevallen en dat wij komende zondag weer op volle oorlogssterkte kunnen aantreden.
Wij waren weer nagenoeg gelijkwaardig, maar worden niet beloond.
Na de wedstrijd werd er nog afscheid genomen van Daan, hij hangt de voetbalschoenen voorlopig aan de wilgen.
Tot volgende week.