DVO 1 – VV Spaubeek 1 | 2-0

·

·

, ,

| Net geen Oktoberfest

Laat ik beginnen met een rectificatie. In mijn vorig verslag gaf ik aan dat er afgelopen donderdag gebekerd werd tegen EHC, dit moet echter komende donderdag zijn. Verder was te zien dat onze tribune afgelopen zondag al clandestien in gebruik werd genomen.

Wedstrijden tegen DVO stonden in het verleden altijd garant voor de nodige spanning. Het waren over het algemeen goede wedstrijden, waarbij het de VVS slechts zelden lukte om punten mee te nemen naar Spaubeek. De vraag is dan ook hoe het deze zondag zou gaan. Er zijn nog steeds enkele blessuregevallen en vraagtekens binnen de selectie. Zo heeft Gilbert eindelijk te horen gekregen wat er aan zijn knie mankeert en een operatie is noodzakelijk.

Wanneer wij kunnen voortborduren op de eerste helft van vorige week moet een resultaat haalbaar zijn.

Laat ik maar meteen aangeven dat ik een echte wedstrijd heb gezien. Wij hebben onze huid duur verkocht. Het ging eigenlijk steeds nagenoeg gelijk op. Vlak voor rust was er een blessure voor Bram en een vrije trap voor DVO. Terwijl Bram aan de zijlijn stond werd deze vrije trap ontiegelijk hard in de kruising gejaagd.

In de tweede helft deden wij er alles aan om de gelijkmaker te scoren. Zo’n twintig minuten voor tijd bracht Mike onze eigen Luuk de Jong, Cas S, binnen de lijnen, echter dit had niet het gewenste resultaat. DVO scoorde zelfs nog een tweede keer. Ondanks een fanatiek meelevende en coachende Mike mocht het niet lukken om de eerste drie punten bij te schrijven.

Er werd misschien niet altijd even intelligent gespeeld, echter strijdlust en teamgevoel geeft aan dat het enkel een kwestie van tijd is voor de eerste overwinning genoteerd mag worden.

Rest mij nog onze Brommer vanaf 14 oktober veel succes toe te wensen. Hij gaat proberen om 50 uur te dansen. Zijn skills zijn te volgen via SBS6 en misschien komt hij als rijke man terug naar Spaubeek. Aanstaande donderdag naar EHC, op vrijdag een teamactiviteit en daarna wacht Langeberg.