| Een schot in eigen voet
Het was weer eens zo’n zondag. Het begon al tijdens het vroege trainingsrondje; regen en het hele rondje wind tegen. Een zwaar begin dus en dat werd nog erger. De handbaldames verloren hun wedstrijd tijdens het WK en dat nog wel tegen Duitsland. Nederlanders mogen tegen alle nationaliteiten verliezen, naar NIET tegen Duitsers. En toen moest het nog middag worden.
Tijdens de voorbespreking wees nog niets op het onheil dat ons te wachten stond. Arno moest twee omzettingen binnen het team doen, een tactisch en een blessure gerelateerd. De start van de wedstrijd was alleszins hoopgevend. Er werd vroeg druk gezet en de Boys uit Sittard kwamen niet aan voetballen toe. In deze eerste twintig minuten werd door de voorwaartsen van de VVS liefst drie keer het bekende houtwerk geraakt. Daarna deed de trainer van Centrum Boys een omzetting en waren onze mannen het kwijt. Wat zij precies kwijt waren, weet ik niet, echter in het verder verloop van de wedstrijd hebben onze mannen dit niet meer gevonden. Twee keer minder verdedigen leidde in elk geval tot 2 treffers voor onze tegenstander. En wat Arno in de voorbespreking al aangaf gebeurde. De Boys zijn uiterst effectief in de afwerking, twee kansen en twee keer prijs. Vlak voor de rust ontstond er nog een klein opstootje, maar door adequaat optreden van de scheidsrechter werd dit in de minne gesust.
In de rust was het opvallend stil in de kleedkamer, iedereen besefte dat het anders moest. De wil was er misschien wel, maar de uitvoering was zwak tot matig. Tijdens een perfect uitgespeelde counter scoorden de Boys nog een derde keer en was de wedstrijd gespeeld.
Wij zakten vandaag door de ondergrens. Er werd zonder enige overtuiging gevoetbald en natuurlijk hadden wij ook een portie pech, maar op de overwinning van Centrum Boys valt niets af te dingen. Het was vandaag gewoon een dikke onvoldoende. Er liggen voor Arno en zijn trainersstaf nog genoeg uitdagingen te wachten. Tegen SHH en Sittard hebben wij laten zien dat wij best goed kunnen voetballen en laten wij ons aan die goede dingen vasthouden. Het voetbalplezier is voor een deel alweer terug, de trainingsopkomst is uitstekend en als team groeien wij steeds meer naar elkaar toe. Kortom ingrediënten genoeg om er toch een goed, lees handhaving, seizoen van te maken.
Kom op en kop op VVS!