| Het kan dus toch
Laat ik beginnen met het bedanken van Roger voor zijn inzet voor de VVS in het afgelopen seizoen en tijdens de eerste wedstrijden van dit seizoen. Het getuigt van moed om toe te geven dat je een groep niet meer aan het voetballen krijgt. Tevens wens ik Arno Coenen veel succes nu hij voor ons team in het diepe springt. En zijn start was alles behalve goed. Geheel buiten zijn schuld werd de match tegen Alfa Sport al na 24 minuten beëindigd.
En dan de wedstrijd van vandaag. Het begon eigenlijk allemaal vrij gezapig. Daarmee bedoel ik dat ik niet op het puntje van mijn stoel zat. Twee teams die wilden en lieten elkaar voetballen. In de eerste minuut scoorde de VVS al, echter dit doelpunt werd wegens buitenspel afgekeurd. Tweemaal van achteruit een goede lange bal en tweemaal goed doorzetten van onze Brommer betekende dan ook dat de stand na zo’n 35 minuten 2 tegen 0 was. En toch gingen wij met een gelijke stand de rust in. Ik weet het niet 100% zeker, maar volgens mij, kwamen ook deze doelpunten voor rekening van de VVS.
In de rust werd erop gehamerd om goed in de organisatie te blijven en veel met elkaar te praten.
In de eerste minuten na de pauze leek het erop alsof Haslou de betere start had. Echter vandaag was de VVS uiterst effectief en efficiënt. Een snelle tegenstoot, een voorzet op maat en Bram zorgde voor de nieuwe voorsprong. Weer enkele minuten later haalde Cas verwoestend uit en de 4 tegen 2 was een feit.
Het toetje op de taart was het derde doelpunt van Brommer. Een perfecte voorzet van Sean landde op het hoofd van Brommer en die kopbal sloeg tegen het net. De weerstand van Haslou was gebroken en wij konden verdiend drie punten bijschrijven.
Wie was er speler van de match, ondanks de drie goals van Brommer, wil ik het collectief, VVS1 uitroepen tot speler van de dag. Inzet en speelvreugde smaakt naar meer. Na de wedstrijd was het weer ouderwets feest in Spaubeek en op dat feestje hadden de mannuh dan ook recht. Vanaf dinsdag weer de focus op de volgende wedstrijd!