| Ja jaa jaaah
Allereerst mijn verontschuldigingen, geen verslag van de wedstrijd tegen Obbicht. Ik moest zonodig de griepspuit halen (is gratis) en kreeg prompt: de griep. Het krantenverslag van de maandag was allerminst pro Spaubeek en deed het ergste vrezen voor de toekomst. Gelukkig weet ik dat je slechts de helft moet geloven van wat er in de krant staat.
Vandaag stond Hebes op het programma en Roger sprak over alweer een finale. En weer moesten wij een aantal geblesseerde spelers vervangen. Gelukkig reed Sean door half Duitsland om toch maar mee te kunnen ballen. Zoals al vaker de afgelopen weken gehoord, waren wij weer de beter voetballende ploeg, echter scoren is en blijft een probleem. De eerste helft was duidelijk voor de mannen in geel/zwart, maar echt grote kansen waren niet te zien. Wel lieten onze mannen nu duidelijk de wil zien om te winnen.
Ook de 2e helft was duidelijk voor ons. Nadat de moegespeelde Cas vervangen werd door Medi, scoorde Charly. Er werd gefluisterd dat dit de eerste keer in zo’n twintig jaar was dat Tjeerd een bal op maat aan Charly gaf. Dit was een bevrijdende treffer. Niet veel later werd een trekkebenende Tjeerd vervangen door Tom N, en het was deze Tom, welke met nog zo’n vijf minuten te spelen hoog boven iedereen uittorende en de 2 tegen 0 tegen het net liet ploffen.
Na het laatste fluitsignaal van de goed leidende scheids volgde de ontlading. Eindelijk bleven de punten in eigen huis en hebben wij weer aansluiting. Sean mocht weer meer dan 250 km rijden naar zijn familie en de rest vierde een “bescheiden” feestje in de kantine.
Komende week weer hard trainen en dan op naar Lindenheuvel. Gezien de stand wordt dat een makkie!!!!!!!!!
Wat ik wel nog kwijt wil: wat beschikt Manuel over geweldige reflexen.