| Trots!
Vandaag staat de wedstrijd tegen Heksenberg op het programma, een ploeg die het, gezien de stand op de ranglijst, super goed doet. Dit is de ploeg waar de roots liggen van onze lei(ij)der, Erwin. Vroeger was hij de Beckenbauer, Breitner of Muller (ik weet niet op welke positie hij speelde) van onze bezoekers (of doe ik hem nu teveel eer aan?). Het is ook een ploeg die aangaf ervan uit te gaan in Spaubeek een gemakkelijke middag te krijgen. Aan ons de taak om te laten zien dat dit niet zo zal zijn.
Het is alsof de duivel er mee speelt, maar weer moest Martin puzzelen. Er waren mensen ziek, geblesseerd of op vakantie en ook nog mensen die moesten werken. Gevolg: enkele steunpilaren van vorig seizoen, Charly en Jorn, werden van stal gehaald en gelukkig waren zij meteen bereid om de jongens van 1 uit de brand te helpen. En niet te vergeten Bram en Davy, die ook bereid waren om op de bank plaats te nemen. Inzakken en compact spelen was het devies. Zoals verwacht begon Heksenberg stormachtig aan de wedstrijd. Wij kregen geen rust en het was alle hens aan dek. Na een klein half uur was de 1e storm uitgeraasd. Bij een van onze 1e aanvallen kregen wij een vrije trap. Sean wist feilloos het hoofd van Mitch te vinden en wij stonden met 1 tegen 0 voor. Enkele minutten later was het de beurt aan onze, onberekenbare, Brommer. Hij ontfutselde de keeper de bal en vanuit een scherpe hoek liet hij het net bollen. De 2 tegen 0 was een feit. Maar nog voor de rust liet Heksenberg zien over welke kwaliteit het team beschikt. Balverlies van VVS, een messcherpe counter en Robin kon enkel nog de bal uit het doel halen. Met hangen en wurgen werd de rust bereikt. Iedereen realiseerde zich dat wij ook in de 2e helft nog vol aan de bak moesten.
Bij de 2e helft hoort nog maar één woord: TROTS. Iedereen ging tot aan het gaatje en ook nog wel een stukje verder. Robin speelde, ondanks de griep, een berenpartij. Jorn bikkelde als vanouds, Gilbert genoot, Sean gaf leiding aan zijn verdediging, Isaak speelt met de week beter, Mitch beschikt gewoon over voetbalintellect, Ralph staat op eenzame hoogte, Bob speelt alsof hij al jaren in 1 zit, Jelle neemt een halve marathon voor zijn rekening en Tjeerd minimaal de andere helft en de Brommer heeft gewoon zijn momenten. Neem daarbij de heerlijke onbevangenheid van Glenn, de mannelijke partij van Cas en de ervaring van Charly, kortom een geweldig team. Zelden heb ik Martin zoveel zien lopen en Erwin zo zenuwachtig gezien. Natuurlijk heeft Heksenberg waarschijnlijk de betere voetballers, maar bij ons was vandaag de absolute wil aanwezig om te winnen en deze overwinning is zeker niet gestolen. Nu is het aan ons om deze lijn door te trekken. A.s. donderdag spelen wij tegen De Ster voor de beker en daarna wacht alweer De Leeuw, dus uitdagingen en kansen genoeg.
Tot dan, Joep