VV Spaubeek 1 – Lindenheuvel / Heidebloem 1 | 1-3

·

·

, ,

| David tegen Goliath

Op papier staan wij vandaag voor een schier onmogelijke taak om de imposante opmars van onze tegenstander tot staan te brengen. In de oudheid won een slimme David, dus wie weet.

Martin had in elk geval zijn huiswerk goed gedaan en alle spelers hadden systemen en uitleg van de speelwijze ontvangen. Voor mij was dit grotendeels abracadabra. Veel gele driehoekjes en rode rondjes en een heleboel lijnen.  Enfin,  belangrijk is dat de spelers weten wat er bedoeld wordt en dat zij met een andere instelling de wedstrijd ingaan dan afgelopen week. De omstandigheden zijn in elk geval heel anders, het is vandaag echt herfstweer, koud en kil. Ik weet heel zeker dat onze mannen gebrand zijn op een goed prestatie.

Verloren dat wel, maar wat hebben wij het Lindenheuvel moeilijk gemaakt. In de opstelling was sprake van een echte verrassing, Stan speelde als rechtsback en dat deed hij goed. Hebben wij dan eindelijk een nieuwe Charlie gevonden?  Eerlijk is eerlijk; dit was het Spaubeek zoals wij, en de supporters, het  willen  zien. Instelling, inzet en drive waren vandaag heel goed. Wij kwamen zelfs verdiend op 1 tegen 0. Een perfect uitgevoerde aanval, werd door Bas goed afgesloten en wij stonden voor. Daarna bleek wel dat de oude voetbalwijsheid dat de koploper altijd het nodige afdwingt op waarheid berust. Tegen de verhouding in stond Lindenheuvel bij rust met 2 tegen 1 voor.  In de 2e helft gooiden de mannen van Martin alle schroom van zich af en speelden vol voor minimaal 1 punt. Echter zelf niet scoren betekent vaak dat de tegenstander dit wel doet en zo geschiedde. De aanvaller van Lindenheuvel bekroonde zijn  2e treffer met een mooie salto.            

Goed gevoetbald maar geen punten. Jammer, maar op de prestatie van deze zondag kunnen wij voortborduren.                                                                                                                       

Als ik al een speler apart moet noemen is het wel Bob Nijsten, wat speelde deze kerel een volwassen partij voetbal. Een vaste basisplaats in het eerste zou niet misstaan. Nu maar hopen dat de blessures van Mitch en Daan niet te veel tijd vergen en dat Joey ‘s kromme vinger geen beletsel is om te blijven spelen.

Mannuh zo doorgaan en de komen de punten vanzelf. Komende zondag hebben wij weer een belangrijke wedstrijd.

Tot dan!