| Kijk in de spiegel
Voor zover ik mij uit het verleden herinner staan wedstrijden tegen De Leeuw garant voor doelpunten en dat was deze wedstrijd niet anders. Jammer genoeg scoorde de thuisploeg een keer meer en dus geen punten voor onze boys.
Wat was de oorzaak? Lag het aan het veld, lag het aan het weer, lag het aan de trainingen, lag het aan oktoberfeesten, lag het aan de tegenstander of lag het toch aan ons zelf. Eigenlijk scoorde vandaag niemand een voldoende. Wellicht was Joey onze sterkste speler, hij ging in elk geval voorop in de strijd. Ook wil ik Schulz ff noemen, zeker in de 1e helft was hij nadrukkelijk aanwezig, maar na zo’n uur was zijn pijp leeg. Nochtans begon de wedstrijd voor ons perfect, binnen 30 seconden stonden wij op voorsprong. De keeper van De leeuw lette niet op en Schulz snoepte hem de bal af en scoorde in een leeg doel. Voor rust werd het nog 1 tegen 1 en Sean mocht nog een pingel nemen en hij mist nooit. 2 tegen 1 was de ruststand.
In de 2e helft mocht hij weer opdraven, onze Brommer. Zijn pijnlijke ribben weerhielden hem er niet van om te scoren en de 3 tegen 1 stond op het scorebord. Daarna dachten de mannen in het geel en zwart dat zij 2 versnellingen terug konden schakelen en kregen dus, verdiend, de deksel op de neus. Eigenlijk haalde vandaag niemand een voldoende en wordt het tijd om eens in de spiegel te kijken. Wij wilden meedoen voor de prijzen en nu moeten wij al na vier wedstrijden tegen degradatie vechten. Dit moet en kan veel beter. Wij zijn iets schuldig aan onze trouwe supporter schaar. Deze mensen verdienen het dat er in elk geval voor iedere bal gevochten wordt. Onze spelers moeten bij zich zelf te rade gaan en zich bezinnen op hun kwaliteiten.
Voor komende zondag kunnen wij onze borst wel nat maken, dan komt een sterk Lindenheuvel bij ons op bezoek en wanneer wij dan zo voetballen zijn wij kanonnenvoer.
Laat ik de ouderwetse strijdkreet van de 3 musketiers maar van stal halen:
EEN VOOR ALLEN EN ALLEN VOOR EEN.