| Jammer en helaas
Soms zijn er van die zondagen waarbij ik titel en inleiding op de wedstrijd van die middag in de prullenbak kan gooien en vandaag was zo’n zondag. Van te voren wisten wij dat er een sterke ploeg in Spaubeek op bezoek kwam. Niet voor niets hadden de boy’s uit Haelen de volle 6 punten uit de eerste 2 wedstrijden behaald. Martin wist te vertellen dat het een jonge, snelle ploeg was, die ervan hield om te voetballen. Tijdens de warming-up bleek dat Daan toch niet kon spelen en werd er door de technische staf druk getelefoneerd om tocht nog een extra wissel op de bank te krijgen. Gelukkig bleek Cas bereid om ons uit de brand te helpen.
Eigenlijk begon de wedstrijd, vanuit zicht van de VVS, goed. Een afgeslagen corner werd door Sean in een keer weer voor het doel gebracht en zijn voorzet bereikte het hoofd van Gilbert, welke onberispelijk raak kopte. Even later kreeg Haelen ook een hoekschop en deze werd op een perfecte manier tot doelpunt gepromoveerd. Dit was ook de ruststand.
In de rust hamerde Martin erop om vooral geconcentreerd te blijven en met volle inzet te spelen. De 2e helft was net begonnen of we keken al tegen aan achterstand aan. Een aanvaller van Haelen werd over het hoofd gezien en deze scoorde beheerst in de kleine hoek. Daarna verving Jelle de moegestreden Thijs. Met vernieuwde energie werd de aanval gezocht en Tjeerd zorgde voor een tot dan verdiende gelijkmaker. Zo’n 5 minuten voor het einde kregen wij dan toch de genadeklap. De tegenstander van Gilbert ging de hele wedstrijd binnendoor en nu de 1e keer buitenom. Gilbert op het verkeerde been, een voorzet op maat en Robin was een 3e keer verslagen. Daarna bracht Martin nog Schulz, maar de tijd was te kort om nog een punt binnen te slepen. Ondanks een perfecte instelling en inzet bleef de verdiende beloning uit.
Dan moet het maar volgende week gebeuren,
Tot dan.