| Davey Kloth, chapeau
Zomaar een kille donderdagavond en dan een voetbalwedstrijd. En niet zomaar een voetbalwedstrijd, maar een echte kraker tussen een hoofdklasser, Blauw-Geel, en de VVS. Terwijl onze selectie op het sportpark arriveerde, waren de mannen van Blauw-Geel er al. Voor de wedstrijd bleek dat Pascal een aantal wijzigingen in zijn basisopstelling moest aanbrengen. Zo had Robin andere verplichtingen (voor school), was Joost ziek en waren Mitch en Gilbert niet topfit. Dit bood dus kansen voor Joey, Nick, Thomas en Davey en ik mag al vooraf stellen dat niemand de technische staf teleurstelde.
In de wedstrijdbespreking werd vooral gesteld dat de jongens moesten genieten, geen onnodige kaarten moesten pakken en mochten laten zien dat de VVS best een potje kan voetballen.
Na controle van de spelerspassen en enige instructie floot de scheids de wedstrijd aan. Zoals verwacht liet Blauw-Geel zien dat men kon voetballen, men speelde de bal snel rond en had een goede passing echter rond het strafschopgebied creëerden zij geen gevaar. De jongens van de VVS stroopten hun mouwen op en gaven tegengas, kortom wij maakten er een echte wedstrijd van.
De eerste goede aanval van Spaubeek leverde meteen een doelpunt op. De snelheid van onze Brommer werd goed benut, onze nr. 9 zette goed voor en Robbie was er als de kippen bij en liet de keeper van Blauw-Geel niet goed uitzien. Daarna probeerde Blauw-Geel nog meer snelheid in het spel te brengen, maar onze verdediging gaf geen krimp.
Toch kwam de 1 – 1 op het scorebord. Een goed genomen vrije trap zeilde rechtstreeks in het doel. Blauw-Geel stichtte geen gevaar, maar scoorde toch.
In de rust hoefde Pascal niet veel te zeggen, Spaubeek had zich nog lang niet over gegeven en de tweede helft ging Davey tussen de palen staan. Verder zag ik dat Pascal tijdens de rust vijf namen op een papiertje schreef, was hij helderziende?
In het begin van de tweede helft was Blauw-Geel de betere ploeg, hoewel men geen enkele kans afdwong. Toch kwamen zij weer tot scoren. Weer was hier een vrije trap voor nodig. Hoewel Davey zich strekte, kwam hij niet meer aan de bal. 1 – 2, een normale tussenstand zou iedereen zeggen. Maar onze mannen gingen niet bij de pakken neer zitten en zochten weer nadrukkelijk de aanval.
Na een hoekschop torpedeerde de keeper van Blauw-Geel onze Jorn. Hij deed dit onder de ogen van de scheids en deze kon niet anders en gaf rood aan de keeper en een strafschop aan de VVS. Aan Sean de moeilijke taak om deze pingel in een treffer om te zetten. Ondanks dat het nemen van deze pingel wat voeten in de aarde had, bleef Sean koelbloedig en zorgde voor de 2 – 2. Niet veel later klonk het eindsignaal en moesten penalty’s de beslissing brengen.
Dit bleek een kolfje naar de hand van Davey. Vakkundig maakte hij twee strafschoppen onschadelijke en daarna was de eer aan Charley om de beslissing te brengen. Op de bank durfde niemand te kijken, maar Charley deed wat van hem verwacht werd. Blauw-Geel naar huis en wij naar de laatste 8 in de beker.
Ik kreeg kippenvel van het applaus dat over onze mannen neerdaalde, toen zij het strijdtoneel verlieten. Publiek bedankt voor dit super gebaar.
Kleine smet op de wedstrijd, de blessure voor Tjeerd.