DVO 1 – VV Spaubeek 1 | 1 – 2

·

·

, ,

| En toch weer ………”Brommer”time.

Op deze druilige zondagmiddag mochten wij op bezoek bij DVO, een ploeg die het ons tijdens de thuiswedstrijd wel heel moeilijk maakte. Wellicht waren zij toen de betere, echter zij vergaten een ding en dat is: kansen benutten.

Tijdens de wedstrijdbespreking bleek dat onze Jeroen voor de eerste keer dit seizoen aan de aftrap zou verschijnen en dit ging ten koste van een van onze aanvallers; Brommer. De trainer wilde dat wij meteen druk zouden zetten zodat DVO niet in hun spel kon komen. En dat gebeurde dan ook, vanaf de eerste minuut joegen onze jongens de tegenstander op en deze grossierde dan ook in foute passes.

In de vijfde minuut volgde een nagenoeg perfecte aanval van de VVS. Tjeerd zette de bal perfect voor en Etienne bleef kalm en scoorde beheerst. Daarna werd DVO sterker, echter ook nu wisten zij niet het net te vinden, ondanks dat zij tijdens hoekschoppen steeds weer tot nagenoeg vrije kopkansen kwamen. Het werd een stevige pot voetbal, een heroïsche gevecht. Jeroen, Mitch en Gilbert gingen voorop in de strijd en het hele elftal volgde.

In de rust wees Pascal erop dat nog niets gewonnen was en dat DVO zou blijven strijden en dat gebeurde dan ook. De Sittardse nr. 17 werd naar voren gedirigeerd en hij zorgde meteen voor het nodige gevaar. Veelvuldig hanteerde DVO de lange bal en vaak kwam deze ook bij hun aanvallers terecht. Wie anders dan de nr. 17 zorgde na een klein uur voetballen voor de 1 tegen 1. Meteen daarna wisselde Pascal en hij bracht de Brommer voor Charlie.

Het spel golfde op en neer en DVO kreeg meer balbezit. Niet dat dit leidde tot uitgespeelde kansen en men was duidelijk bevreesd voor onze razendsnelle aanvaller. Enkele keren werden de rushes van onze Brommer onderbroken, doch zo’n vijf minuten voor het einde van de partij kon hij weer op snelheid weg. Op het juiste moment werd hij aangespeeld en weg was hij. Net als in de thuiswedstrijd besliste hij in de laatste minuten de wedstrijd.

In de resterende minuten werden nog een aantal flinke aanslagen gepleegd op de ledematen van onze spelers. Bij het laatste fluitsignaal van de scheids was de ontlading enorm. Weer konden 3 punten worden bijgeschreven.

De vraag is waar gaat dit eindigen? Volgende week hebben wij nog een thuiswedstrijd en daarna mogen wij, voor de competitie, 3 x uit. Ik zou zeggen er komen dus nog uitdagingen genoeg.