| Spaubeekse mannuh met KARAKTER
Zoals iedere zondagmorgen keek ik ff op het internet naar de weerverwachting van die middag. Meteen dacht ik aan een bebaarde Griekse zanger welke tig jaren geleden een wereldhit had met de song: My friend the wind. Huiskamervraag is dan meteen: Wie was deze zanger en als tip geef ik mee dat hij tevens de leadzanger was van Aphrodites Child.
Na een opvallend afwijkende wedstrijdbespreking, wat was onze Pascal gespannen, gingen de spelers het veld op. Spaubeek miste twee belangrijke pionnen, maar hun vervangers deden het zondermeer goed. En daarbij had ik Pascal beloofd om in elk geval een van de geblesseerde spelers wedstrijdfit te krijgen.
Om 14.30 uur begon de wedstrijd en binnen drie minuten konden de supporters, welke de verschrikkelijke weersomstandigheden trotseerden twee keer juichen en gelukkig voor beide partijen ieder een keer. Onze Robbie bleek wederom een keer koelbloedig en zorgde voor de 1 tegen 1 tussenstand.
In de eerste helft was de wind echter duidelijk de vriend van MMC en zij scoorden dan ook de 2 tegen 1 en dat was tevens de ruststand. In de pauze hamerde Pascal op het feit dat wij eigenlijk de betere ploeg waren en dat de doelpunten in de tweede helft wel zouden komen.
En het moet gezegd: onze boys toonden inderdaad karakter. Er werd gestreden voor iedere meter en met nog zo´n half uur te spelen bracht Pascal onze niet geheel fitte Brommer binnen de lijnen en deze zorgde voor de misschien wel bevrijdende gelijkmaker.
Daarna was er eigenlijk nog maar een ploeg die de punten wilde hebben. Bijna zorgde onze Robin voor de goal van het seizoen. Vanuit de doeltrap geraakte de bal in het vijandelijke strafschopgebied en de vraag was of de keeper van MMC de bal voor de lijn tegenhield. De scheids twijfelde maar gaf geen doelpunt.
Bij een van de vele hoekschoppen, welke volgde, torende Tjeerd hoog boven iedereen uit en Spaubeek stond voor. Etienne deed ook nog een duit in het zakje en zorgde voor de 4 tegen 2. Kortom in de tweede helft was de wind wel de vriend van Spaubeek en na afloop konden de kratjes komen. Ook thuis kunnen wij dus wedstrijden winnen.
Het meest positieve is echter dat onze selectie steeds groter wordt. Een aantal spelers van ons 2e, welke vandaag het periodekampioenschap veilig stelde, proficiat!, kloppen steeds nadrukkelijker aan de deur. Vandaag was het Stan, welke echt voor niemand onderdeed.
Persoonlijk hoop ik dat wij niet veel wedstrijden meer onder deze omstandigheden hoeven te spelen, want langs de lijn en op de bank is dit zeker geen pretje. Als wij zo doorgaan spelen wij ons nog voor de winterstop veilig.