VV Spaubeek 1 – RKVV Neerbeek 1 | 2 – 2

·

·

, ,

| DERBY-time!!!

Na het meer dan verdiende punt tegen Hoensbroek stond vandaag de eerste echte derby op het programma. Het was alweer een aantal jaren geleden dat wij in competitieverband de strijd konden aangaan met onze directe buren. Jaren geleden werden wij in de krant de “grote” broer genoemd, maar Neerbeek groeide sneller. Bij deze wedstrijden zegt de stand op de ranglijst echter helemaal niets.

Vanaf afgelopen dinsdag werd het vizier gericht op de tegenstander van vanmiddag. De technische staf haalde alles uit de kast om onze jongens op scherp te zetten. Er hing bijvoorbeeld een shirt van de tegenstander in onze kleedkamer met daarbij op posterformaat motiverende teksten, welke zomaar afkomstig konden zijn uit de koker van Van Gaal.

Het was in elk geval perfect voetbalweer en om 14.30 uur begon de wedstrijd. En wat werd het een wedstrijd. Ik denk dat geen enkele toeschouwer spijt had van de 3 euro entree. De VVS begon eigenlijk best wel voortvarend aan de strijd en de eerste kansen waren voor de thuisploeg. Toch had ik het gevoel dat enkele spelers van ons dachten met 95% inzet de strijd in ons voordeel te kunnen beslechten.

Na zo’n twintig minuten besloot Joost dat hij enige invloed op het wedstrijdverloop moest hebben. Met een safe waar Frans Körver jaloers op zou zijn geweest, haalde hij de bal van de doellijn. Enkel hij was geen keeper en dus strafshop en ROOD. Joost mocht vertrekken. De toegekende strafschop werd onberispelijk benut en 0 – 1 was de tussenstand. Spaubeek moest nog meer dan 1 uur met 10 tegen 11 voetballen.

En het werd nog erger. Binnen het half uur waande Sean zich nog steeds op Rhodos. Hij vergat zijn tegenspeler en deze rolde nog ff een shagje, bestelde een pilsje en schoot de 0 tegen 2 tegen de touwen. Kat in het bakkie zou je zeggen en drie punten voor Neerbeek. De rust werd bereikt met 0 – 2 stand.

Na de pauze stond er een heel ander Spaubeek. Voor iedere cm kunstgras werd gestreden en wij lieten zien terecht boven Neerbeek in de stand te staan. Een perfect genomen hoekschop van Sean betekende de 1 tegen 2 en alles was weer mogelijk. Enkele minuten later was Robbie met zijn hoofd present en dat betekende de 2 tegen 2.

Daarna waren er kansen over en weer. Wederom liet Robin zien dat hij een meer dan voortreffelijke doelman is. Zijn uitschuifbare armen voorkwamen tot twee keer toe een treffer van Neerbeek. In de allerlaatste minuut poeierde onze Brommer de bal nog tegen de paal. De eindstand was 2 tegen 2. Deze wedstrijd was een reclame voor het Beekse voetbal en ik hoop op nog veel van dergelijke wedstrijden.

Ook deze keer weer een speler noemen is moeilijk, maar dan kies ik voor Jorn, welke als een rots stond in de verdediging, iedere keer was hij zijn tegenstander de baas. Na de wedstrijd waren er nog enkele gezellige uurtjes in de kantine, waarbij onze vrienden uit Neerbeek ook aanwezig waren.

Komende zaterdag spelen wij om 20.00 uur tegen Geleen-Zuid. Tot dan.