Kampioen!!!
Zondag 2 mei 2015, ik word wakker en kijk op de wekker, deze wijst 06.05 uur aan. Wat is er aan de hand? Ik voel mij vreemd. Word ik ziek? Er zitten kriebels in mijn buik, maar al snel realiseer ik mij dat het vandaag de dag is, waarop er mooie dingen kunnen gebeuren. Vandaag is de, hopelijk, laatste wedstrijd van dit seizoen. Ondanks de mindere weersvoorspellingen zou de zon in Spaubeek zomaar kunnen gaan schijnen.
De laatste wedstrijden ging het niet vanzelf. De wil was er wel, maar de uitvoering liet soms te wensen over. Tel daarbij op de wij tijdens de wedstrijd tegen HBC niet ongeschonden uit de strijd zijn gekomen en je weet zeker dat wij vandaag niet kunnen spreken van een zekerheidje. 75% van onze aanvallers kampt met meer of mindere erge blessures en in de achterste linie is ook nog een vraagteken.
Conclusie: het werk van een trainer levert iedere week weer nieuwe uitdagingen.
IK sloeg het wedstrijdverslag van de thuiswedstrijd er nog een op na, maar hier werd ik niet veel wijzer van. Bij Schinveld loopt blijkbaar een speler rond, waar men ontzag voor heeft, echter deze man speelde tijdens de thuiswedstrijd niet. Ik weet wel uit eerste hand dat Olaf Mazier gemotiveerd is en graag topscoorder in onze klasse wil worden. Aan ons de taak om deze speler (op een sportieve manier) uit te schakelen.
De verwachting is dat een grote supportersschare de weg naar het sportpark in Schinveld weet te vinden.
Was het maar 14.30 uur, dan konden wij beginnen.
Tot ieders verbazing had Tjeerd een wonderdokter gevonden en kon hij spelen. Waarschijnlijk heeft adrenaline hier een aandeel in gehad. Wat moet ik over deze wedstrijd verder zeggen. Bouke kreeg de aanvoerdersband, want het zou misschien zijn laatste wedstrijd in het 1e kunnen zijn. Wij begonnen dramatisch en onze vooraf ingeschatte gevaarlijkste speler van de thuisclub, Mazier, zorgde uit een vrije trap voor de 1 tegen 0. Daarna gooide de VVS alle schroom van zich af en de een naar de andere aanval werd doeltreffend afgerond. Kansen, welke in voorgaande wedstrijden vakkundig om zeep gebracht werden, werden nu wel benut. De VVS raakte in een flow. De 8 tegen 1 eindstand was niet eens geflatteerd. De 1 tegen 1 kwam van Jeroen, de 2 tegen 1 van Tjeerd en daarna scoorden de Brommer 3 en Charley en Etienne 1 keer. Spaubeek kampioen en gedoodverfde favorieten hadden het nakijken. Elke speler steeg tot grote hoogte, Schulz was zelfs van de stip niet te passeren. Tot twee maal toe kon de nr. 11 van Schinveld de trekker overhalen, maar Kev wierp zich manmoedig in de baan van het schot.
Het massaal opgekomen publiek kreeg waar voor zijn geld. Enige minpunt was dat het gedurende de hele wedstrijd bleef regenen. Na de wedstrijd barstte het feest los. Onze voorzitter overhandigde de kampioensschaal en de nodige bubbeldrank werd in het rond gespoten. Tevens passeerde een aantal bekende liederen, voorzien van geheel nieuwe teksten, de revue. Terug bij de kantine werd door onze supporters voor een “knallende” ontvangst gezorgd. In de kantine zorgde Big Benny voor een grandioze apotheose en nu op naar en volgend seizoen in de 3e klasse. Dit kampioenschap is het kampioenschap van het collectief. Samen hebben wij het geflikt. Toch een speciaal compliment voor Pascal. Hij flikt het toch maar mooi om twee keer met dezelfde vereniging op 1 te eindigen.
Last but not least: Dank aan onze trouwe Supportersschare voor hun steun tijdens dit seizoen.
