Voor iedere wedstrijd zijn er weer een aantal vraagstukken, die door de technische staf moeten worden opgelost. Voor de wedstrijd tegen Urmond had de trainer een luxe-probleem: 18 fitte spelers en geen schorsingen. 18 zijn er echter een paar te veel. Ik heb nog met de KNVB gemaild met de vraag of wij bij hoge uitzondering met 15 spelers aan de wedstrijd mochten beginnen, echter deze was onverbiddelijk en gaf geen toestemming. Als reden werd oa aangevoerd dat het speelveld voor zoveel spelers te klein was en dat de tegenstander mogelijk geen 15 gelijkwaardige spelers op de been kon brengen. Zo was het aan Pascal en Mark om een keuze te maken en toch maar met 11 spelers te starten.
Pascal hoefde geen aandacht te besteden aan het belang van deze match, daar waren de mannen in het geel/zwart wel van doordrongen en vol goede moed werd er, na een korte wedstrijdbespreking, vertrokken richting Urmond. Een koude wind weerhield een flink aantal Spaubeek-supporters niet om naar Urmond te komen. Waarvoor onze dank, want hun steun is altijd welkom. Urmondia startte enthousiast en sturmig aan de wedstrijd en in de eerste tien minuten rolden een aantal aanvallen in de richting van onze Schulz. Na dit openingsoffensief zag je de wedstrijd kantelen. Spaubeek speelde gedisciplineerd en rustig de bal rond. De een naar de andere aanval golfde in de richting van de goal van Urmond. Vaak konden deze aanvallen enkel middels overtredingen gestopt worden. Na zo’n 15 minuten werd een bijna artistieke voorzet van Tjeerd door Erik onberispelijk tegen de touwen gejaagd en de vroege voorsprong was een feit.
In het vervolg van de eerste helft speelde nog maar een team en dat was de VVS. Tjeerd en Charley pikten beiden nog een doelpuntje mee en de ruststand, 0 – 3 stond op de het scorebord. Urmondia mocht nog het meest tevreden zijn met deze stand, want de voorwaartsen van de VVS raakten nog diverse keren het aluminium. In de rust wisselde Pascal twee keer, Bouke, die weer een puike partij leverde, kreeg rust en Robbie, die een aantal aanslagen ter nauwer nood overleefde, werd beschermd. Er volgen nl nog meer belangrijke potten. Jeroen en Etienne namen hun plaatsen in. De tweede helft was beduidend minder, onze jongens hoefden niet meer en de tegenstander kon het niet.
Toch lukte het de VVS om nog een aantal 100% kansen om zeep te helpen. Urmondia redde toch nog de eer en Erik deponeerde nog een tweede bal in het netje. Eindstand was dus 4 tegen 1. Groot pluspunt van deze middag was het feit dat onze jongens goed in de organisatie kunnen blijven voetballen en dat zij geduldig zijn. Kansen komen er altijd enkel zou men daar iets zorgvuldiger mee mogen omspringen. Belangrijk op dit moment in de competitie is dat wij niet tegen kaarten zijn opgelopen en dat er ook geen blessures zijn bijgekomen. Volgende week wacht weer een echte kraker. De mannen van Sporting komen bij ons op bezoek en tijdens de uitwedstrijd hebben wij met hangen en wurgen 1 punt kunnen bemachtigen. Ik hoop dat velen dan hun weg vinden naar ons sportpark.