Dit weekend kwamen de mannen uit Munstergeleen bij ons op bezoek. In de heenwedstrijd speelden wij wellicht de beste wedstrijd van dit seizoen. Na de prestatie van de eerste wedstrijd na de winterstop was het toch een groot vraagteken waar wij zouden staan. Het scenario van vorig seizoen kwam voorzichtig weer bovendrijven. Bovenin meedoen en op het einde toch geen prijs pakken. Er werd, voorafgaande aan de wedstrijd, goed en scherp getraind. Wel moest de trainer rekening houden met enkele kleine en minder kleine blessures. Zo was Joey niet inzetbaar en hadden Tjeerd en Etienne last van de nodige pijntjes. Tel erbij op dat Eric, na een flinke griep, nog niet top was en Pascal moest toch weer puzzelen. De wedstrijd begon voor de VVS vrijwel ideaal. Binnen 60 sec lag de bal al in het netje. Een attente Robbie zorgde voor de 1 – 0.
Daarna ontspon zich een wedstrijd waarbij Spaubeek veelvuldig in balbezit was en SVM zich beperkte tot tegenhouden. Bij een van de spaarzame counters van SVM kreeg Jeroen de bal ietwat ongelukkig op zijn hoofd en kon Schulz er niet meer bij. Tegen de verhoudingen in stond de 1 – 1 op het scorebord. Even later scoorde de thuisploeg middels Charley, echter de leidsman keurde de goal in eerste instantie goed en later weer af ivm een blessure van de keeper van SVM.
De VVS kwam toch op 2 – 1, na een scrimmage werkte iemand de bal over de doellijn. Weer bij een van de spaarzame counters van SVM caramboleerde de bal van de voet van Sean voor de voeten van een van de SVM-aanvallers en deze wist wel raad met dit buitenkansje en de 2 – 2 was een feit. In de rust was de trainer best wel boos en hij uitte en woord en gebaar zijn ongenoegen. Zijn donderspeech had het beoogde resultaat en de VVS kwam super gemotiveerd uit de kleedkamer. De een na de andere aanval rolde op de goal van SVM af.
Gilbert werkte zich een slag in de ronde en nam zijn medespelers op sleeptouw. Robbie scoorde een tweede keer en ook Charley pikte, met een beetje hulp van SVM, zijn goaltje mee. Verder heb ik nog een goaltje gemist, maar dat werd volgens mij door SVM zelf gescoord.
Met en echte slap-stickgoal bracht SVM de eindstand op het scorebord. Na de wedstrijd bleek dat de VVS best goede zaken had gedaan, want beide Sittardse concurrenten wisten niet te winnen. Volgende week wacht de moeilijke uitwedstrijd, inhalen, tegen Roosteren en ook daar zullen wij tot het uiterste moeten gaan om de 3 punten mee te nemen naar Spaubeek. Tot dan.