Aan opdracht voldaan, maar…
De afgelopen weken ben ik tot de ontdekking gekomen dat veel hobby’s overeenkomsten vertonen. Zo zijn er bv. paralellen te zien tussen: voetballen en breien. In beide disciplines kun je steken laten vallen en is het moeilijk, MAAR zeker niet onmogelijk om deze weer op te halen.
Na de zeperd van het afgelopen week-end zouden nu 3 punten meer dan welkom zijn, wilde de achterstand op de koplopers niet bijna zorgwekkende vormen aannemen. Deze zondag waren de mannen van Born onze gast, een ploeg waartegen wij het afgelopen seizoen 6 punten en Guyon, met een zware knieblessure, verloren. Diezelfde Guyon werkt nu nog steeds aan zijn herstel, maar schroomt niet om ons in een andere hoedanigheid, bv als grensrechter, uit de brand te helpen.
Door de week werd, scherp, fanatiek en stevig getraind en er was plezier.
In de wedstrijdbespreking gaf Pascal aan hoe hij de tegenstander wilde bestrijden. Hij verlangde in elk geval: strijd, passie , 105% inzet en dat de VVS niet mocht vergeten om te blijven voetballen. De goed fluitende scheids, begon om 14.30 uur de wedstrijd en de eerste grote kans was voor Born. Met een uiterste inspanning haalde Gilbert de bal van de lijn.
Hierna ontspon zich een redelijk gelijk opgaande wedstrijd. Er waren kansen voor beide ploegen. Gelukkig hebben wij ene “Brommer”, welke de achterlijn haalde en de bal op maat voor Tjeerd klaarlegde. Zulke kansen moet je onze goaltjesdief niet geven en de 1 – 0 stond op het scorebord. Wie daarna dacht dat het een gelopen wedstrijd was, kwam bedrogen uit. Born kreeg een aantal goede kansen, maar Kevin liet zien waarom, in de goal, de keuze op hem gevallen is.
In de rust werd er door Pascal gewezen op het feit dat het de vorige week ook fout ging en dat dit nu niet meer mocht gebeuren. In de tweede helft deed Born er alles aan om de gelijkmaker te scoren, hun spitsen waren echter niet koelbloedig genoeg of zij vonden een sterke Kevin in hun weg. Halverwege de tweede helft ging onze “Brommer” wederom goed door, hij haalde de achterlijn en Tjeerd stond alweer op de juiste plek en de 2 – 0 was een feit. De wedstrijd was gespeeld.
Blijft vermeldingswaardig ;
dat onze trainer dit de slechtste wedstrijd tot nu toe vond;
dat Joost geen enkel kopduel verloor;
dat op Bouke nog steeds geen sleet zit;
dat wij een sterke bank hebben;
dat Kevin heerst in het strafschopgebied;
dat good old Ralf, hij wordt weer papa, nog altijd goed meekan;
dat Tjeerd een echte torjager is;
dat de nieuwelingen een duidelijke meerwaarde hebben;
dat Mark gerust tijdens het seizoen een weekendje weg mag en
dat wij het moeten hebben van het collectief.
Nu een vrij week-end en dan op naar Munstergeleen.
