Op de, volgens de weerdeskundigen, laatste zomerse zondag van 2014 moest de VVS de miskleun van afgelopen zondag goedmaken. De tegenstander van de VVS was echter Roosteren. Een ploeg waartegen het de afgelopen jaren verrekte moeilijk was om punten te vergaren.
Door Pascal werd het team, tijdens de voorbespreking, op scherp gezet en onder de opzwepende muziek van Sean, oa het lied: Oh kleine jodeljongen, bereidde de selectie zich voor op de wedstrijd.Nadat de linker bil van Robbie goed onder handen genomen was en een aantal spelers van de broodnodige tape voorzien waren, kon de warming-up beginnen.
Het bleek inderdaad een warme najaarsdag te zijn en Vincent sleepte extra water aan. Guyon bewees nog maar eens dat hij een echte verenigingsmens is, hij vlagde bij I en II.
De VVS kwam eigenlijk perfect uit de kleedkamer en binnen 2 minuten gaf Robbie een perfecte pass op Eric en deze zette de bal goed voor en Tjeerd hoefde er nog maar tegenaan te lopen, de 1 – 0 stond op het scorebord.
In het vervolg van de tweede helft was VVS heer en meester. Na ongeveer 20 minuten nam Gilbert de bal volley op zijn slof en een van de mooiste doelpunten van dit seizoen was een feit.
De 2 – 0 was dan ook, een logische ruststand.
In de 2e helft was de wedstrijd meer in evenwicht. Roosteren had vaker balbezit en probeerde er een echte wedstrijd van te maken, wat echter niet resulteerde in echte doelkansen. Het gevaarlijkste moment was nog een foutieve terugspeelbal, welke door een katachtige reactie van Schulz onschadelijk werd gemaakt. Wel liet de Roosteren-spits, Roel S…….., zien dat hij een echte plaaggeest voor VVS kon zijn. Onze Jeroen hield hem echter goed in bedwang.
Nadat er nog enkele 100% kansen door onze voorwaartsen gemist werden, besloot Tjeerd de wedstrijd met zijn tweede doelpunt definitief in het slot te gooien. Eindelijk werden er weer eens 3 punten tegen een van onze “angstgegners” behaald.
Rest mij nog de ploeg te complimenteren met de discipline welke zij toonden, opdrachten werden nagenoeg perfect uitgevoerd en de coaching van de dragende spelers was oke.
Samen met de softbalkampioenen: de Cheeta’s, werd nog een klein feestje gevierd.
Wij zijn er echter nog lang niet, iedere week zal er minimaal 100% inzet worden verlangd en dan zal de doelstelling van dit seizoen misschien behaald worden.
Dinsdag wacht weer de volgende training en komend weekend moeten wij naar Doenrade, tot dan.