De laatste wedstrijd van dit seizoen. Een wedstrijd waarbij het voor de VVS nergens meer om ging. De thuiswedstrijd werd, verdiend, verloren en aan de VVS de taak om die drie punten terug te halen. De aftrap werd verricht door een groene Kwakkert, die, zoals wij van hem gewend zijn, koelbloedig scoorde. Bouke wij zien jou op 23 mei.
Vanaf het begin van de wedstrijd merkte men dat wij nergens meer om speelden. Urmondia was sterker en scoorde het eerste doelpunt. Buiten het feit dat het schoeisel van de scheids en van een Urmond-speler stuk ging, was over de eerste helft niet veel te melden. Urmondia speelde nog ergens voor. Bij het begin van de tweede helft drukte de grensrechter van de thuisploeg nadrukkelijk zijn stempel op de wedstrijd. Zo’n 4 keer vlagde hij voor buitenspel terwijl dit never nooit het geval was. Deze vlagsignalen werkten als de bekende rode lap op een stier.
De VVS bezon zich weer op haar sterke punten, nl: een voor allen en allen voor een. Strijd en passie was er plotseling weer. Tjeerd zorgde, nadat hij net opgelapt was, voor de 1 – 1. Een onoverzichtelijke situatie in het strafschopgebied van de VVS zorgde voor een discutabele beslissing van de scheids; penalty voor Urmondia. Ons opgewonden mannetje in de goal pakte wel geel en niet de bal, 2 – 1 voor Urmondia. Wel dient opgemerkt dat Ryan ook veel goed deed. Dit was voor de trainer van Urmondia het moment om aan te geven dat men dit jaar weer 6 punten van de VVS zou pakken, Op onze beurt was dit voor de VVS het signaal om er nogmaals een schepje bovenop te doen. Onze trainer begon weer super fanatiek te coachen en dat fanatisme sloeg over op de hele bank en op de spelers in het veld. Sean ging voorop in de strijd en het hele team ging daarin mee. Een bekeken vrije trap van diezelfde Sean ging via de paal en de rug van de keeper in het doel en de 2 – 2 kwam op het scorebord. In de laatste twintig minuten kon de wedstrijd alle kanten op. Albert werd naar de frontlinie gestuurd met de bedoeling om “oorlog” te maken in het strafschopgebied van Urmondia. En dat deed hij met verve.
Beide teams probeerde vol op de aanval te spelen en daarbij waren de betere kansen voor de VVS. In de laatste minuut van de wedstrijd werd een voorzet Tjeerd door Joost in de goal gefrommeld. Ik ben trots op de onze jongens, voor de manier waarop zij deze laatste 3 punten hebben binnengehaald. Wij zijn als derde in de competitie geëindigd en kunnen daar zonder meer trots op zijn. Toch moeten wij terugkijken op een wisselvallig seizoen. Wanneer alle spelers hun normale niveau hadden gehaald, dan had er meer in het vat gezeten. Geweldige wedstrijden werden gevolgd door echter zeperds. De uitdaging voor volgend seizoen ligt erin om een constante prestatie te leveren.
Rest mij nog om alle trouwe supporters te bedanken en onze aanvoerder, welke heeft aangegeven om volgend seizoen een stapte terug te doen. ALBERT BEDANKT!!! Nu een aantal weken rust en vakantie en eind juli begint alweer de voorbereiding op het volgende seizoen. Ik heb gehoord dat wij in het begin van de voorbereiding nog mogen sparren tegen Fortuna.
Ik zou zeggen: houd de site in de gaten.
Prettige vakantie en tot volgend seizoen.
{flickr-album}Type=Photoset, Photoset=72157644136203608{/flickr-album}