De heenwedstrijd werd onder stormachtige omstandigheden afgewerkt. Ik heb nog nooit eerder een bal zulke capriolen zien uithalen. De eindstand was toen al bij de rust bereikt. Het was toen dan ook geen sprake van een echte voetbalwedstrijd, het leek meer op een loterij. Vandaag komt datzelfde “Doonder” op bezoek en normaliter zouden de drie punten in Spaubeek moeten blijven. Doenrade heeft nog wat puntjes nodig en zal zich met hand en tand verzetten en de punten willen meenemen. Tegenover de terugkeer van Sean, staat de afwezigheid van Gyon en Jorn. Zo moet onze trainer elke week weer puzzelen. De vraag is hoe wij bekomen zijn van de nederlaag van afgelopen zondag, zijn wij scherp en gretig.
Wat nu over deze wedstrijd zeggen. In mijn ogen was het geen goed voetbal, maar er was strijd en passie. De toeschouwers kregen waar voor hun geld. Vanaf het eerste fluitsignaal wilde Spaubeek aanvallen. Er waren een aantal goede kansen, maar de goalie van Doenrade bleek een echte sta-in-de-weg. Hij pakte alles of de paal bood hem de nodige hulp. Bij de 1- 0 liet onze aanvoerder zien dat hij heerst in het strafschopgebied, of het nu het eigen of dat van de tegenstander is. Een vrije trap van Sean werd door Appie op zijn waarde geschat en hij torende hoog boven iedereen uit en met een geplaatste kopstoot liet hij de bal tegen het net ploffen. Ik weet zeker dat deze voor Ellen was en voor zijn ongeborene spruit. (nogmaals proficiat Appie) In het vervolg van de eerste helft waren wij de bovenliggende partij, echter als zo vaak, benut je niet de kansen dan krijg je de deksel op de neus. Nadat de rechter aanvaller van Doenrade alweer veel vrijheid kreeg, wist hij nu met deze kans wel raad en in de vijfenveertigste minuut plofte de gelijkmaker tegen het net. Onze trainer was in de rust terecht een beetje kwaad en dat had resultaat. Een nog meer gemotiveerde VVS kwam uit de kleedkamer. Tjeerd liet zien wie de onbetwiste nr. 1 is bij het scoren van doelpunten. De volgende 3 goals kwamen van zijn voet.
Blijft nog vermeldingswaardig dat tussen door Doenrade nog een penalty mocht nemen, omdat Ralph de bal met zijn handen uit het doel hield. Hij beschermde zijn hoofd, maar benadeelde ook de tegenstander. Penalty is dan een correcte beslissing. Joey liep nog tegen een, discutabele, rode kaart aan en wij zullen hem de komende wedstrijden node missen. (Wie moet zijn kilometers nu maken?)
Zijn opponent kreeg overigens ook rood en niet geheel blij gingen die mannen van het veld. De jongens van Doonder horen, wat mij betreft , in de 4e klasse thuis. Wij danken wederom onze A-spelers, die ervoor zorgen dat wij een complete selectie op de been kunnen brengen. Verder wil ik jullie niet onthouden dat er ook deze week weer “geknepen, gekanteld en geprest” werd.
Nu 1 week rust voor onze jongens en dan nog vier keer vol aan de bak.