Voor de start van de tweede ronde van deze competitie waren er toch een aantal vragen. Wie vervangt Sean en Jorn en wie staat er tussen de palen? In de winterstop werden een aantal oefenwedstrijden gespeeld met wisselende resultaten. Maar nu, op zondag 9 februari 2014, moesten wij weer vol aan de bak. Het ging weer ergens om. Wedstrijden tegen De Leeuw staan garant voor doelpunten en voor, voor het publiek, aantrekkelijk voetbal. Het was een drukke zondag, er gebeurde veel in onze kleine gemeenschap.
Het was een stormachtige middag en wie maakte de wind tot zijn bondgenoot? Vanaf de eerste minuut was duidelijk merkbaar dat de VVS deze wedstrijd wilde winnen. De eerste vrije trap, genomen door Bouke, leverde meteen resultaat op. Bouke vond in de wind een ideale partner en de bal plofte pardoes tegen het net.
Binnen zestig seconden 1 – 0. Dit was een perfecte start voor onze jongens. Binnen tien minuten was het een tweede keer raak. Van zo’n twintig meter haalde Gilbert verwoestend uit, met tegenwind haalde de bal toch ’n snelheid van zo’n 100 km/u en op dit schot had de keeper van De Leeuw geen verweer. VVS bleef geconcentreerd spelen en liet zien de drie punten in eigen huis te willen houden. Gyon en Joey heersten op het middenveld, Ryan was onpasseerbaar en er was binnen de VVS geen zwakke schakel te bespeuren. Vandaag ging iedereen voor elkaar door het vuur. Een bekeken kopbal van Albert betekende de 3 – 0 en dit was ook de ruststand.
In de pauze hamerde Pascal op het feit dat een wedstrijd negentig minuten duurt en en dat wij nog niets gewonnen hadden. En dat bleek: De Leeuw rechtte nog eenmaal de rug en een puike individuele actie bracht de 3 – 1 op het scorebord.
Verder liet de VVS het niet komen. Robbie werd gevloerd binnen de 16 en de scheidsrechter kon niet anders dan fluiten voor een strafschop. Charly was koelbloedig en scoorde beheerst. Daarna was het ff schrikken, want de leidsman raakte een tweede keer geblesseerd, gelukkig kon hij de wedstrijd tot een goed einde brengen. Joost, Medi en Glen kwamen binnen de lijnen en dit betekende zeker geen verzwakking. Er werd door de VVS nog twee keer gescoord. Gilbert liet zien over stalen zenuwen te beschikken en scoorde een tweede keer, dit keer van de stip. Ook Glen pikte zijn doelpunt mee, zijn snelheid is een absoluut wapen. Het was hartverwarmend om onze jongens te zien strijden voor elke bal. De wil om deze drie punten in Spaubeek te houden was duidelijk aanwezig. De uitdaging ligt erin om dit niveau nu vast te houden.
Wij spelen nog acht finales. Als wij deze strijd en passie op de grasmat kunnen blijven leggen, dan halen wij dit seizoen nog de nodige punten en bestaat een verlenging van het seizoen tot de mogelijkheden (lees na-competitie). Volgende week weer vol aan de bak en strijden voor de punten. Smet op de overwinning is de vervelende hamstringblessure voor Kay. Wij hopen hem weer snel wedstrijd-fit te krijgen. Ray; wij hebben nu 25 punten en dus zijn wij bijna veilig. Ik ga ervan uit dat de mannen van VVS, tijdens het schrijven van dit verslag, feesten in het MFC, tijdens de receptie van onze carnavaleske hoogwaardigheidsbekleders.
Tot volgende week.
{flickr-album}Type=Photoset, Photoset=72157640782351373{/flickr-album}