Een wedstrijd met meerdere gezichten
Nadat ik in de ochtenduren getuige mocht zijn van een bijna historische overwinning van het 4e, mede door een “wereldgoal” van onze Vinnie, arriveerden vanaf 12.30 uur de selectiespelers op ons complex. Na het gebruikelijke tapewerk volgde de wedstrijdbespreking en daarna werd er vertrokken naar Wijnandsrade.
Heel kort kan de wedstrijd omschreven worden als vijf goede minuten, veertig minuten achter de tegenstander aanlopen om er daarna weer een echte wedstrijd van te maken.
Een van de eerste aanvallen van Spaubeek leverde meteen een doelpunt op. Sterk doorgaan van Kay over rechts, een voorzet op maat op het hoofd van Tjeerd, maar een katachtige reflex van de doelman van Wijnandia voorkwam in eerste instantie een doelpunt. Maar Charly deed, wat hij de laatste weken altijd al doet, namelijk op de juiste plaats staan en hij deponeerde de terugspringende bal in de goal. Het publiek was meteen “vol verwachting”. Maar wat gebeurde er; de tegenstander werd steeds sterker. Spaubeek kwam steeds een stap te laat en het was wachten op een tegendoelpunt. Een te korte terugspeelbal was de reden dat Davey lijf en leden moest riskeren en hij torpedeerde daarbij de tegenstander. Waar de bank al rekende op rood en een optreden van Ralph, trok de leidsman tot ieders verbazing geel. De daarop volgende strafschop werd door Wijnandia benut en naar ‘n kwartier was de stand gelijk.
Wijnandia bleef hierna de bovenliggende partij en Spaubeek rende maar achter de tegenstander aan. In de 33e minuut was een afstandsschot onze keeper te machtig en de stand werd 2-1. Tot de rust was het daarna enkel met veel kunst en vliegwerk de tegenstander van scoren afhouden.
In de rust somde Pascal de positieve dingen van de eerste helft op, namelijk we speelden nog steeds met 11 man en stonden “maar” 2 – 1 achter. Daarna deed hij een omzetting: Joey naar het middenveld en Jorn erin als linker verdediger. Dit had meteen resultaat. De eerste drie duels werden door Joey gewonnen en meteen was het weer een wedstrijd. In de vierde minuut van de tweede helft pikte ook Tjeerd zijn doelpunt mee. Hij kopte de bal, achterwaarts over de uitkomende keeper. De 2 – 2 was een feit.
In het vervolg werd er over en weer aangevallen en Davey toonde eens te meer dat hij een betrouwbare sluitpost is. Met nog een kwartier te spelen volgde er een snelle aanval over meerdere schijven en de bal kwam terecht bij de op rechts vrijstaande Bouke. Deze bedacht zich geen moment en haalde, met zijn “slechte” voet verwoestend uit en de 2 – 3 was een feit.
Het laatste kwartier maakten Joost en Wilbert nog hun opwachting en was het pompen of verzuipen. Wijnandia gooide alles naar voren, maar onze verdediging stond als een huis en wat er door kwam werd gepakt door Davey. Spaubeek kon daar nog enkele gevaarlijke counters tegenover stellen. Vlak voor het einde van de wedstrijd verzuchtte de trainer: wat kunnen vijf minuten toch lang duren.
Na het laatste fluitsignaal konden weer drie punten bij ons saldo worden bijgeschreven.
Door Rob werd een kratje Jup uit de kofferbak van diens vaders auto getoverd en men kon een bescheiden feestje gaan vieren. Dit werd door een groot deel van de selectie voortgezet in het MFC, waar tijdens onze wedstrijd Fabienne, dochter van Claudia en Patrick, tot jeugdprinses was verkozen. Fabienne proficiat van ons allen! Nu een weekje rust en dan weer vol aan de bak, thuis tegen Urmondia.