| Verbroken gewoonte, spitsen die weer scoren en een verdwenen keeper
Vandaag stond de eerste wedstrijd van de tweede speelronde op het programma. Uit de eerste ronde hadden we 12 punten gehaald uit 10 wedstrijden. En vooral van laagvliegers als RKUVC, Urmondia en Schinnen verloren. Dit moet stukken beter was de conclusie van de geel-zwarten. Daarvoor was vandaag een uitermate geschikte mogelijkheid om te laten zien dat Spaubeek wel van laagvliegers kan winnen en dat Spaubeek er geen gewoonte van moet maken om van de ploegen onderin te verliezen.
Er werd voorafgaand aan het duel goed getraind en het was vooral mooi te zien dat weer wat geblesseerden terugkeerden uit de lappenmand. Zo trainden Joost, Bouke, Albert en Joey alweer met de groep mee. En mocht Joost bij het eerste zijn rentree maken en Joey mocht op 2 wat wedstrijdritme opdoen. Voor Bouke en Albert bleef het bij trainen en kwam het duel met onze buurman te vroeg. Ryan is helaas nog altijd geblesseerd en keert na de winterstop pas terug.
De terugkeer van Joost ging ten koste van onze jonge doelpuntenmachine Medi Soetelmans. Verder moest Spaubeek het doen met dezelfde namen als afgelopen weken. Spaubeek begon scherp aan de wedstrijd en door vroeg druk te zetten drukte het Schinnen achteruit en hield het spel zich vooral op rond het doel van Schinnen.
Spaubeek won veel tweede ballen en hield daarmee de wedstrijd onder controle. Spaubeek zocht de spitsen om vervolgens via de zijkanten gevaarlijk te worden. Dit gebeurde een aantal keer goed, waardoor Schinnen zich genoodzaakt voelde om een aantal keren in te grijpen. Dit leverde een handvol vrije trappen op die helaas niets opleverden. Spaubeek bleef druk zetten op de wat twijfelende verdediging van Schinnen en dit leverde dan ook meteen de 1e goal op. Robbie zette goed druk op de laatste verdediger, deze ging de fout in en zo belandde de bal via Robbie ´al dan niet wat gelukkig´ tegen het netje. 0-1!
Hierna werd Schinnen wat gevaarlijker en vooral de links- en rechtsbuiten van Schinnen waren degene die voor gevaar zorgden. Maar de voorzetten belandden veel in de handen van Gilbert die een prima eerste helft stond te keepen. Met nog tien minuten op de klok in de eerste helft besloot Spaubeek om er nog eens een schepje bovenop te doen. Dit resulteerde dan ook niet veel later in de 0-2. Na een schitterende steekpass van Charlie was het Tjeerd die oog in oog met de keeper opvallend kalm bleef en prima afrondde. Dit was alweer nummer 8 van het seizoen voor de clubtopscoorder van Spaubeek.
De druk van Spaubeek bleef aanhouden en het vlaggenschip wou nog voor de rust de genadeslag uitdelen. Zo kreeg Spaubeek nog een grote kans voor rust, na goed combinerend werk tussen Tjeerd, Robbie en Jorn was het de laatst genoemde die de achterlijn haalde. Hij passeerde de keeper en probeerde de geheel vrijstaande Robbie bij de tweede paal te bereiken, maar helaas voor Spaubeek zat een blauw-zwart been in de weg.
Schinnen werd ook nog eenmaal voor rust gevaarlijk, een afgeslagen corner werd opgepikt door een Schinnen middenvelder en die bedacht zich geen moment en volleerde de bal rakelings over. Na vijf minuten blessure tijd vond de man in het zwart het tijd voor een lekker warm kopje thee. Dit was ook voor de supporters fijn die in deze kou moesten afzien, ondanks de 0-2 voorsprong voor Spaubeek.
In de rust werd gehamerd op dat we snel de 0-3 moesten maken, want zoals wel vaker dit seizoen kun je ondanks dat je beter speelt zomaar je laten verrassen door wat verdwaalde schoten.
Na de rust was de wedstrijd meer in evenwicht, Schinnen drong meer aan en Spaubeek wachtte op het moment waarop het de genade slag kon uitdelen. De wind speelde ook een rol in de wedstrijd, want waar Spaubeek in de eerste helft de wind in de rug had en uittrappen van Gilbert plots achter in de 16 terecht kwamen, was het in de tweede helft juist andersom. Doeltrappen kwamen maar nauwelijks in de buurt van de middenlijn, waardoor het moeilijk vooruit voetballen was. Maar gelukkig stond de achterhoede onder leiding van kapitein Ralph vandaag prima. Remco Cornelissen in de volksmond Cornelia genoemd speelde een ijzersterke pot. Hij was niet alleen verdedigend sterk, maar zocht af en toe ook brutaal de aanval. Reden dat hij zo goed speelde is wellicht Cupido. Die veroverde inmiddels vier dagen geleden zijn hart en dat zag je goed terug in het veld.
Verder was Mitchel Quix die teruggekeerd was uit het koude Stockholm, een rots in de branding. Hij won vrijwel elk duel en langs de kant vroeg men zich af of ze uit Zweden een viking terug hadden gestuurd. Hij liet veel tekenen van een viking zien deze wedstrijd. Een wilde baard, een en al strijd, voor mij de man van de wedstrijd. Als laatste was daar Paultje die het kwartet achterin voltooide. Eerste helft had hij zijn handen vol aan de goede rechtsbuiten, maar de tweede helft was de oude Paultje terug en was zijn tegenstander onzichtbaar.
Terug naar de wedstrijd waar er de eerste 25 minuten van de tweede helft niet veel kansen te noteren waren en het spel zich vooral op het middenveld afspeelde. Werd het de laatste twintig minuten weer wat spannender. De gevaarlijkste man van Schinnen linksbuiten Stef zag zijn bal na een scrimmage op het aluminium belanden. Daar kwamen de geel-zwarten goed weg, maar aan de andere kant kwam onze buurman weer goed weg. Na een mooie aanval zette Charlie Robbie vrij voor de keeper, deze maakte dit buitenkansje goed af 0-3 dacht iedereen. Maar de grensrechter (vader van de keeper bleek later) dacht hier anders over en vlagde volkomen onterecht voor buitenspel. Jammer dit had de wedstrijd in het slot kunnen gooien.
Een kwartier voor tijd bracht Yvo zijn eerste wissel binnen de lijnen Andy (van der meyde) Bastings die vrijdag nog de eerste voetbalquiz van Spaubeek op zijn naam schreef verving de moegestreden Charlie die een prima wedstrijd speelde. Voor Spaubeek kwam er steeds meer ruimte voorin en omdat de duels achterin en op het middenveld veelal werden gewonnen werd Spaubeek regelmatig gevaarlijk. Alleen de eindpass ontbrak vaak, deze werd of verkeerd of te vroeg gegeven.
Tien minuten voor tijd verving Jeroen Robbie. Gilbert kreeg het nog twee keer benauwd voor de goal. Een keer redde hij prima op een goed ingeschoten vrije trap en de tweede keer zag hij na een scrimmage de bal achter zich belandde, maar Vincent lette uitstekend op en constateerde dat er minimaal twee Schinnen-spelers buitenspel stonden.
De laatste wissel die Yvo doorvoerde was die van Joost, hij verving onze topscoorder Tjeerd. Het was mooi onze frisse krachten Danny, Joost en Jeroen te zien strijden. Helaas leverde dit geen goal meer op en bleef het 0-2 voor Spaubeek. Toen de man in het zwart voor de laatste keer floot, vroeg de selectie zich nog één ding af: waar was Davy Kloth?
Er werd gespeculeerd over zijn vertrek, een winterse transfer naar het rijke Rusland? Of had een sjeik uit Qatar zijn beurs getrokken?
In het kleedlokaal kwam het antwoord onder het genot van een glas bier. Davy was helaas ziek geworden en had zijn sporen nog achtergelaten op de Schinse wei.
Al met al een verdiende overwinning voor Spaubeek, dat hiermee de drie verloren wedstrijden oprij doet vergeten. We kunnen weer vooruit kijken, maar moeten voor de winterstop nog zeker een aantal punten pakken om ons weer in de subtop te nestelen van de 4e klasse C. Dit moet gebeuren tegen De Leeuw en het Haslou van oud-spits Mikel Prooij.