| Spaubeek 1 behaalt zwaarbevochten gelijkspel in enerverend duel
Zondag 30 september 2012, Spaubeek-SSOC, wedstrijdronde 5 van het seizoen 2012/2013, is een dag die door menig Spaubeek-supporter niet snel vergeten zal worden. Spaubeek stapte iets na kwart over vier als morele winnaar van het veld, iets waar het ruim een uur eerder totaal niet naar uit zag. Na een uitstekende tweede helft en een dramatische eerste 45 minuten, stapten beide ploegen met een puntendeling van het veld.
De intenties waren vooraf duidelijk: tegen het wisselvallig presterende SSOC moest de eerste thuiswinst van het seizoen worden binnengehaald. Na twee fraaie overwinningen op bezoek bij De Leeuw en Roosteren en twee zeer matige thuiswedstrijden tegen Schinnen en Born, moest het trouwe publiek worden getrakteerd op de volle buit.
In de wedstrijdbespreking werd ex-grensrechter Harry bedankt voor de jarenlange inzet, en ook de geblesseerde Paul en Joey werden een hart onder de riem gestoken. Gelukkig gaan deze heren de training snel hervatten. Verder waren er vooraf enige vraagtekens in het team van Yvo: Ralph was nog niet helemaal hersteld van een griepje en Ryan had de hele week gesukkeld met de nodige malheur aan zijn knie. Na de warming-up gaven beide heren echter aan fit te zijn voor dit treffen. Om 14.30 uur werd er onder een heerlijk herfstzonnetje voor de eerste keer afgetrapt.
De gasten uit Stadbroek begonnen overduidelijk scherper en beter aan deze wedstrijd. Na een kleine vijf minuten scoorde spits Karray de 0-1 en na 12 minuten lag de 0-2 al in het netje. Een indraaiende vrije trap ging over Ryan heen en kwam via de paal voor de voeten terecht van een SSOC-speler, die van dichtbij geen moeite had om de tweede Sittardse treffer aan te tekenen. Tot overmaat van ramp moest Ryan alsnog geblesseerd van het veld. Gilbert verruilde het gele shirt voor het keeperstenue en Ryan’s plaats werd ingenomen door Joost.
Na deze mokerslag herpakte de thuisploeg zich gelukkig snel. Danny schoot nog tegen doelman Bongartz aan, maar de rebound was een prooi voor de alerte Tjeerd, 1-2. Wie hierbij zou denken dat Spaubeek terug in de wedstrijd zou komen, kwam bedrogen uit. Amper een minuut later lag de 1-3 al in het netje: een indraaiende vrije trap van een meter of dertig werd van dichtbij door een wel erg vrijstaande Concu binnen gewerkt, 1-3. Weer twee minuten later scoorde de levensgevaarlijke Mitchell Dols ook nog de 1-4 en de afgang leek compleet. Even later moest Albert ook nog eens met een hoofdblessure van het veld, hij werd vervangen door Wouter. Met een beschamende 1-4 tussenstand op het bord floot de scheidsrechter voor het einde van de eerste helft.
Na een veelzeggende stilte in de kleedkamer wisten Yvo en Tjeerd de boel weer op te peppen voor de tweede helft. De wedstrijd was voor 99% verloren, maar een snelle tegentreffer zou SSOC alsnog aan het wankelen kunnen brengen. En zo geschiedde.
Meteen na het rustsignaal scoorde Tjeerd met een verwoestende knal de 2-4. Spaubeek geloofde er weer in en dwong de ploeg uit Stadboek achteruit. Duels werden nu opeens wel gewonnen en dankzij een voorbeeldige inzet slaagde SSOC er niet meer in om onder de druk uit te komen.
Waar Tjeerd na ruim 65 minuten een volgende kans in het zijnet knalde, gaf hij vijf minuten later een panklare inzet op Joost. De kleine grote man werkte de bal van dichtbij achter de kansloze Bongartz, 3-4! Nu kon het pas echt gaan beginnen.
Joost schiet de 3-0 binnen
Vlak na de 3-4 brak Tjeerd nog twee keer gevaarlijk door, maar helaas leidde dit niet tot de zo gewenste gelijkmaker. In zijn ijver kreeg hij het bovendien voor elkaar een ijzeren stang omver te lopen… Danny werd vervangen door supersub Medi, die zijn status bijna onmiddellijk opnieuw waarmaakte. Zijn schot werd ternauwernood geblokkeerd, anders was deze Soet wederom het goudhaantje geworden.
De verdiende gelijkmaker kwam er even later alsnog: Sean nam samen met Joost een korte corner, werd niet aangevallen door een speler in het blauw en deponeerde met een fraaie krul de bal in het net, 4-4! SSOC was het spoor al bijster, maar na de gelijkmaker helemaal. Spaubeek geloofde dat er nog meer in het vat zat, maar een voorzet annex schot van Joost ging helaas hoog over en zo eindigde de wedstrijd dus alsnog in een gelijkspel.
In de kantine was de conclusie na deze niet-alledaagse wedstrijd eenzijdig: aan de ene kant overheerste de blijdschap dat er alsnog een punt was behaald, aan de andere kant had men toch het gevoel dat er veel meer te halen was indien de eerste helft niet van een dusdanig dramatisch niveau was geweest. Verder bleek Vince in de kantine op dreef met uitspraken als ‘Maenpaa bij VVV in het doel, waar zijn de kinderen?’ en als hoogtepunt ‘de piezel over de kiezel’. Volgende week wacht de loodzware verplaatsing tegen de te kloppen ploeg van dit moment, ADVEO. Tot dan!
{flickr-album}Type=Photoset, Photoset=72157631669139977{/flickr-album}